Het getij bepaalt

Zondag 5 augustus, Paimpol - Binic.

Met z'n 26-en uit Paimpol. Het blijft een indrukwekkend gezicht.

De Cote d'Armor is bijzonder mooi.
De gelijkenis met de Engelse kust van Dartmouth naar Falmouth
is groot.

We liggen voor anker bij St. Quay-Portrieux, te deinen op de golfjes zoals in de Carieb, na een heerlijk zeiltrip vanaf Paimpol vanochtend.

Ik heb met uitgeleefd met film- en fotocamera. Zondagochtendwedstrijden en zeilscholen met open bootjes zijn bezig langs deze kust.

De Wink, Dame Bleue, Perla, Bull, Pharousa, Windfall en Triple Seven houden ons gezelschap, hier op 10 m waterdiepte bij aankomst. Vlietstroom en Baij Baij liggen een mijltje terug voor anker. De rest heeft gebunkerd in St. Quay en bekijkt het plaatsje.

Het water gaat nog flink zakken de komende vier uur.

Een onweersbui trekt in de verte voorbij. De dag begon onbewolkt, maar langzaam komen de witte watjes aanzetten en rijgen zich aaneen tot dikke dotten, met her en der dreigend grijs erin. De wind is vlaggerig.

Jules heeft de vishengel gereed staan, maar vangt voorlopig niets. Sivy schrijft de ansichtkaarten naar opa en oma's.

We kunnen pas vanavond rondom hoog water de haven van Binic in.

In een groep gebeurt altijd wel wat. Windfall meldt dat ze het anker verloren hebben: de lijn tussen ankerketting en de boot is geknapt. Ze gaan richting haven. Duikers zoeken naar het anker, helaas zonder succes.  

Mime van de Vito Nova speelt met plezier assistent-havenmeester in St. Quay.

In de avond kunnen we in colonne de sluis van Binic door. Muziek galmt ons tegemoet. "Jee, muziek." Zullen we 180 graden draaien en weer voor anker gaan.... We gaan zelf borrelen en kletsen met de buurboten in ons rijtje, dan valt de punkmuziek minder op. Voor de zekerheid even bij de havenmeester gecheckt of dit festival vanavond is afgelopen. "Ja", is het antwoord. Pfff.