donderdag 31 juli 2014

Warm

In alle vroegte wordt in de haven van Klintholm de lokale krant afgeleverd bij de Wink. Anton heeft bij aankomst een interview mogen geven als deelnemer van de Baltic Cruise 2014. Hij staat met foto en al in de krant als inzet op de foto van onze grote OceanPeople stagvlag. Het is weer gelukt het lokale nieuws te halen. In Gedser zijn ook al foto's genomen door de pers. 
Een mooie aanvulling op de lokale kranten van vorige jaren uit Noorwegen, Frankrijk, Schotland, Isle of Man, Belle Ile, Horta - Faial en Nederland. 

Klintholm - Ystad is een etappe van 57 mijl rechte lijn. Het wordt ook rechte lijn, motoren met grootzeil op. Bij de krijtrotsen van Mons Klint zien we de lage wolken afdalen van land over zee: mist. 

Af en toe piept de zon er door heen. Een uurtje later, na de landpunt, komen we weer in beter zicht terecht. 
Het wordt warm. Paul begint met RVS poetsen. Sivy helpt bij de hekstoel. 
Op de middag maken we veelvuldig gebruik van de buitendouche in de kuip. We horen dat een enkeling zelfs de boot even heeft stilgelegd en in zee heeft gezwommen. Aan vrijwillig manoverboord doen wij niet. De sociale controle doet ook wel zijn werk als we Pollux op de marifoon horen naar Perla of alles goed is als zij hen passeren tijdens een zwempartij. Het is echt warm en we komen bezweet in Ystad. 
Ystad-havenmeester heeft de hele, lange, bezoekerssteiger afgezet met geel/rode linten. 
Plus nog wat andere delen. De hele middag vroegen mensen in de haven zich ook al af wat er ging aankomen. Hier zien we een mengelmoes van Nederlandse, Duitse, Deense, Zweedse en Noorse schepen. Wij voegen daar de Belgische vlag aan toe. We liggen zelf prominent op het toegangsdeel waar de hele haven langsloopt. Het is een vrolijk gaan en komen van mensen die een praatje maken met ons en de anderen van de groep. 
Ook hier ligt een strand direct naast de haven en de fraaie houten boulevard: top!
Een zomerse avond. Het zand in de kuip en binnen in de boot ruimen we morgen wel op.

dinsdag 29 juli 2014

Avond als in de Carieb

Even tussendoor:
Kwart voor tien 's avonds en de temperatuur is heerlijk. Iedereen lekker in de kuip of slentert rond.
Op het terras bij het restaurant zomers buiten tafelen. Zweden op haar best. 

De witte rotsen van Klintholm

Ystad en Hano aan de lijn gehad; de havenplannen doorgesproken en op naar de bus van 10.25 uur in de ene doorgaande hoofdweg. De supermarkt is op zondag gewoon open hier in het kleine, maar toeristische drukke dorp. De marina en vissershaven liggen vol, de vakantiehuizen rondom de marina zijn bezet..
In de bus is het nog rustig. Tien minuutjes later zwaaien Jules en Sivy, uiteraard vanaf de achterste bank in de bus, naar Jan, de vaste opstapper bij de Carat, die stevig op de trappers van de fiets staat op de laatste heuvel naar het Geocenter Mons Klint. We wandelen vandaag in de bossen op de top van deze witte kliffen. Dalen de 500-nog wat treden af naar het kiezelstrand, wetende dat we die ook weer omhoog moeten. De trappen zijn magnifiek gemaakt. En t is lekker Europees zonder waarschuwingsborden voor zwangere vrouwen of mensen met hartklachten. Die bedenken zelf echt wel dat dit beter vanuit de uitzichtpunten van bovenaf ook gezien kan worden. Onderweg op de kiezels wordt gegeten, gedronken en een wedstrijdje platte stenen in het water kaatsen gedaan. Jules wint met 5 sprongetjes van 1 steen. De hoge krijtrots is een mooi staaltje natuurwerk. 

We nemen een afgebrokkeld stukje mee in de rugzak, voor in de tuin. Kan een archeoloog over 250 jaar concluderen dat mensen uit Herkingen klaarblijkelijk ook al reizigers waren; hoe kunnen anders de overeenkomsten binnen Europa komen. Die gletsjer bij Mons Klint is niet tot in Nederland gekomen. 

Weer boven aangekomen is het een stuk drukker geworden. Op de trap en boven zien we diverse bekende gezichten. Evenals in de bus terug en wandelend langs de hoofdweg. Een paar dappere zielen hebben de 8 km enkele reis gelopen. 

Het is warm. Het strand bij de haven wordt druk bezocht. 's Avonds gaan de jongens nog vissen op de pier, zonder geluk. Buiten de haven gooit de Nederlandse driemaster Thalassa haar anker uit. Met een heiige lucht is een piratenplaatje compleet. 


Helaas komt Arnoud van de Dvalinn ons vertellen dat ze, wegens familieomstandigheden, terug moeten naar hun thuishaven op het vasteland van Denemarken en met auto door naar huis. Zo gaat het leven. We zullen Arnoud, Anneke en neefjes Paolo en Aldo missen in de groep. 

maandag 28 juli 2014

Een perfecte zeildag , ook voor fotosessies

Zaterdag 26 juli. 

's Ochtends om 06.00 uur begint te regenen. Ik ben al vroeg op om te kijken naar de onweersvoorspellingen. De windvoorspelling is prima: O 4Bft. 
Maar het Deense weerinstituut DMI geeft waarschuwingen voor onweersbuien. Daar hebben we onze portie al van gehad vinden wij. Dat portie Adventure kan al afgetikt worden van de lijst. De CAPE waarden in de zyGrib-file zijn de hele dag boven de 1000 en wel over de gehele regio Duitsland - Denemarken. De buienradar van zowel Denemarken als Duitsland tonen dat de buien bij ons tot 08.00 uur duren en daarna niet meer.... Dat is net voor ons palaver en vertrek. Goe geregeld, zullen we maar zeggen!
Het wordt een heerlijke zeildag voor ons. 1 rak Zuidoost naar waypoint 1 om het rif bij Gedser en dan overstag 1 rak naar waypoint 2 noordnoordoost naar Klintholm. 



Zonnetje, goed zicht, prettige golfjes. We houden Shaula hoog aan de wind in 1 streep op de haven. Dan komt Lyonesse ons toch op het laatste langzaam (-;) voorbij, alleen wel lager dan wij. Nu hebben Ed en Nicolet dit schip deze zomer voor het eerst, dus foto's onder zeil zijn er nog niet. "Laten we toch maar even afvallen, de omstandigheden zijn nu zo mooi voor een fotosessie. Ik zal ze even oproepen." Ik val ondertussen 40 graden af; jammer van de hoogte maar nog een uurtje voor de haven is het voor een heel goed doel. Het worden prachtige platen en films. Half uurtje later kunnen we ook de Perla mooi vastleggen!  
OceanPeople neemt de vissershaven van Klintholm in bezit. De schuurplanken doen dienst en we leggen oude lappen op de zwarte tractorbanden, tegen de vieze voeten van ons allen op het dek. 

Het is heerlijk weer. De groep kinderen zoekt het strand op, naast de haven achter de houten zeewering. 
De "vislucht" on de haven blijkt van het wier bij het strand te komen. 
Nadat ze laat op de avond ontzand zijn op de kade en de douche op het achterdek, wordt er warme choco op de Anne geserveerd. Het wordt een latertje. 
Goed dat we morgen weer lekker hier blijven. 

Het (met iPhone) maken van panoramafoto's tijdens t zeilen is nog niet zo makkelijk: er blijft n deuk in het stuurwiel zitten.

Zomer in Denemarken

Een rustdag in Gedser. Zomers, zwemmen, rommelen in de haven en als enige actiepunt bij velen: een wandeling naar de plaatselijke supermarkt voor BBQ-vlees en wat attributen er om heen. Gerhard, de havenmeester, heeft al een bolderkar gereed gezet met 4 zakken briketten en aanmaakblokken. De centrale BBQ en vele picknicktafels staan vanavond tot onze beschikking. 
Alles in Gedser is op en top Deens: de typische houten steigers met grove balken, de rode huisjes, gastvrijheid en "easy going" manier van doen. 


vrijdag 25 juli 2014

OceanKids

Donderdag 24 juli Schilksee - Gedser

We zijn vroeg op pad. 66 Mijl te gaan , hemelsbreed noordoostwaarts, met een windvoorspelling NO 3-4 Bft.

We maken een aantal slagen en zeilen heerlijk hoog aan de wind. Jules (13) en Sivy (9) sturen om de beurt. Ze vinden het geweldig! En wij ook. Het leven aan boord wordt zo ineens een stuk makkelijker met die extra handjes. Ieder heeft een taak bij t overstag gaan: stuurman (m/v), 2x fokkenmaat 1 los gooien en 1 in halen, 1 organisator " klaar om te wenden? .... Ree".

Sivy zegt: "Ik sta aan 't roer dus ik ben nu de baas. Jullie moeten een snoepje. En papa en mama, jullie ook koffie."

Ze sturen zuiver; houden goed koers. Hebben er ontzettende lol in. Hoe zo vergrijzing in de watersport?! Na deze Cruise gaan we de subdivisie
OceanKids starten. Zeezeilen voor kinderen door kinderen: ervaringen uitwisselen hoe je de lange dagetappes op zee met plezier doorbrengt en meer....

Terwijl we, door afnemende wind, motoren sta ik met de koptelefoon op op de middag te dansen op Papaoutai van Stromae. Paul: "Waar luister je naar?" "Stromae." P:"Nee, kan niet: stroom tegen." Melig word je van 't motoren. 
Behoorlijke windstroom tegen: 1-1,5 knoop. De wind trekt weer wat aan en we gaan weer een paar lange slagen maken. Het zeilt lekker; we maken een hogere snelheid dan op de motor recht op ons doel af.
















Tja, wel meer mijlen vandaag uiteindelijk op de log: 89,9 om precies te zijn. Net met schemer varen we met Avatar, Pollux en SparklinGS de allerlaatste mijl door de onverlichte kronkelende geul naar de jachthaven van Gedser. 
Aangekomen in Denemarken.

Wachten bij de sluis van Holtenau

Woensdag 23 juli NOK dag 2

Op een smal deel in het Nord-Ostsee-Kanal haalt de Charlotta B uit Monrovia ons allemaal in. Terwijl ze dicht naast ons vaart, lijkt de boot teruggetrokken te worden alsof we door stroop varen. De log en sog laten dit ook zien. Aan de oever zie je het water een halve meter weggetrokken worden. Een erg vreemde gewaarwording zo dicht naast de kolos.













Bij de sluis bij Holtenau aangekomen is het druk. We gaan met een lijntje aan 1 van de grote palen liggen.

Het wordt drukker en drukker. Er blijkt maar 1 sluiskolk van 4 in werking te zijn.

Na 3 uur wachten gaat wonderbaarlijk de noordelijkste grote sluis open, waar alle jachten in mogen aan de bakboordzijde. Er wordt gewerkt aan de stuurboordwal. Het lijkt een plotselinge beslissing die ook 3 uur eerder genomen had kunnen worden. Was er een nieuwe wacht begonnen, een manager die ineens zegt "gooi die andere sluis open" of is het wat Paul zegt na betaald te hebben in t kantoortje op de hoge sluiswand: "de mevrouw van t souvenirwinkeltje heeft t effe geregeld". 
De jachtensluis is dit seizoen buiten gebruik .....
De houten balken die in het water drijven waar je op moet stappen, zijn altijd gevaarlijk. Ivon van de Safina glijdt van het spekgladde hout af, tussen wal en schip. Zwemvest blaast op en ze zit klem. Gelukkig trekt Jan van de Perla haar er direct uit. Blauwe plekken op de onderarmen zijn het enige aandenken. Er kan gelukkig om gelachen worden. En 's avonds in Schilksee roept ze dan ook als wij de haven inkomen " ik heb weer een verhaal voor je blog." Bij deze dus.

Het is mooi zeilen, hoog aan de wind, in de Kieler Forde, naar Schilksee.

Het is zomers heet. In de haven springen de kinderen het water in achter de boot. Dit blijkt niet leeftijdsgebonden te zijn.

Als we het weer op internet zitten te bekijken, lezen we van de dag van nationale rouw in Nederland en zien fragmenten op de pc van de aankomst van de 2 vliegtuigen uit Oekraïne en de stoet lijkwagens. Indrukwekkend en het bezorgt kippenvel. We zitten hier in Duitsland en bevinden ons in een andere wereld dan het dagelijkse thuis. 
Lieve mensen, in gedachten zijn we even daar en beseffen wederom "pluk de dag". 

woensdag 23 juli 2014

OceanPeople samen met Ocean Princess

We zijn vroeg op om de stroom mee te pakken naar Brunsbuttel. Even op de fok zeilen en de wind staat pal tegen. 
We nemen het wachtgebied bij de sluis naar het Nord-Ostsee-Kanal in bezit. Wachttijd 1-2 uur. "Es wird die grosse Schleusse" horen we op de marifoon. 


We zien het cruiseschip Ocean Princess naar binnen schuiven en yep, we mogen er achteraan. Alle "Sportschiffe" tegelijk. Driedubbel liggen we in een rij naast het 200 m lange schip, onder toezicht van vele kijkers. De fanfare op de wal, aan de andere kant van de boot, begint haar reportoire. Megagroot, zo'n gevaarte naast je. 


Eenmaal uit de sluis gaan we in ganzepas richting Rendsburg waarbij Ocean Princess het OceanPeople flottielje afsluit. 
Halverwege kunnen we nog op 77 spreken met de Katharos, op terugweg van een geslaagde CAM race.
Het is bakken in de zon op het binnenwater. Overal staan veel campers te kijken naar de scheepvaart. 

Om half 7 beginnen we snel met de steigerborrel in Rendsburg. Silke, hafenmeisterin, heeft alles georganiseerd voor me gereed liggen. We wisselen een bedanktpresentje uit.

Er volgt een chips filmavond aan boord van Shaula voor de jongens. 
Sivy heeft met Roos en Merel een  loombandjes business opgezet.
De steigerborrel is ouderwets gezellig. Kennismaken, bijkletsen, bemanningen worden nu ook herkend zonder de boot er naast. 
En hoe klein is de wereld weer: in juli - aug 2000 blijken wij in dezelfde week op Block Islands geweest te zijn als Richard en Michaela van de SparklinGS. 
En we hebben haast naast ze gewoond: wij 2 weken op de Shaula op de Hudson, zij op de wal in New York.
Ondertussen klust Anton op de Wink aan de waterpomp onder toeziend oog van 4 man, plus t restje op de steiger met drankje in de hand.

De karakteristieke treurwilg voor het restaurant Riverside en het met zeildoek overkapte terras geven een ultiem vakantiegevoel in de jachthaven. 

dinsdag 22 juli 2014

Als de gesmeerde bliksem

Zondag 20 juli - maandag 21 juli

We vertrekken zondagochtend voor de nachttocht naar Cuxhaven met niet het meest ideale weerbericht uit Harlingen: lichte winden uit westelijke hoek ruimend over noord naar hardere oostenwind op maandagmiddag, kans op onweersbuien. 
Maar die oostenwind blijft de hele komende week, dus het windgaatje moeten we nu pakken. 
We motoren met mooie stroming mee boven de Wadden naar het oosten. De dag verloopt rustig; de marifoonrondjes geven geen bijzonderheden. Het gaat prima.


De 2 deelnemende motorboten Wink en Tranquillizer maken een tussenstop in Norderney en sluiten morgenvroeg weer aan. 
Pizza en lasagna uit de oven worden in t zonnetje weggewerkt en ten noorden van Borkum begint de eerste wacht.
De wind houdt zich geheel aan de voorspelling. We kunnen even zeilen met de noordenwind. Heerlijk. 
Helaas houden ook de onweersbuien zich aan de voorspelling: om 22.00 u  komt de eerste bui vanuit het zuiden over. Gelukkig grotendeels achter onze groep langs. 


Een half uur later de 2e. Daar zitten we midden in.
Bliksem, donder, regen en wind 180 graden om. Alle ingrediënten zitten er
In, behalve de zware windstoten en hagel. Zeilen zijn ingehaald. Zeilpak uit de kast en doormotoren maar. Het is ondertussen donker, het zicht is goed, dus het weerlichten zie je ook van ver. 
1 Klap is erg dichtbij en trilt na in m'n borstkas. 
Om 23.00 uur maakt Paul een tussenrondje op de marifoon: alles is ok bij iedereen. We varen binnen redelijke afstand van elkaar. Lyonesse, de Oyster 61, zit 15 mijl voor ons. Zij hebben de baan van de onweersbui boven Borkum en Norderney voor kunnen blijven.
De rest van de nacht verloopt rustig; nat met oostenwind. Pas bij eerste daglicht zetten we t grootzeil weer bij. 
Om 9.00 uur zijn we op de Elbe . De regen verdwijnt, het wordt zonnig en we kunnen zeilen! De stroom staat voor ons tegen: we kunnen extra lang genieten. We varen een tijd 8 knopen door het water; 2,5 -3 over de grond. 


Enfin: om 15.00 uur draaien we met 5 knopen stroom tegen de ingang van Cuxhaven in. Kwestie van gas er op houden. 
Binnen een paar uur is iedereen binnen.
In de zon in de kuip uitrusten.

zondag 20 juli 2014

Baltic Cruise 2014 van start

Gisteren, zaterdag 19 juli, verzameld in Harlingen: 20 schepen die met ons de OceanPeople Baltic Adventure Cruise 2014 varen.
In de Deense wateren rondom Gedser zal nog een deelnemer aansluiten. 

We liggen in de Zuiderhaven onder de kerk, met zonnetenten over de kuipen gespannen. Het is een alles verzengende hitte. Ik verwelkom het briesje wat af en toe te voelen is. De 30 graden wordt wel aangetikt.

In de ochtend bestuderen we uitgebreid de weerkaarten en voorspellingen. Maandagmiddag zullen we met hardere oostenwind te maken krijgen: 4-5 Bft recht op de neus. We besluiten ons schema aan te passen en met laatste stroom mee het Wad af te varen om 09.00 uur ipv 15.00 uur. Toch niet uitslapen voor de nachttocht Harlingen - Cuxhaven. We hebben zo meer marge voor laveerkoersen. En willen voorkomen dat schepen op voorhand midden in de 2e nacht gaan aankomen in Cuxhaven. 
We brengen iedereen snel op de hoogte van het gewijzigde plan, zodat men zich hierop kan instellen. Zo zie je weer: varen is flexibel zijn, het weer bepaalt je plan. 

Jules en Sivy halen een ijsje bij "min 12". Ik bereid het palaver voor en handel wat laatste zaken af.
Paul controleert de verplichte uitrustingsitems van de deelnemende boten. Alles is prima in orde bij iedereen. 
De vloot bestaat dit jaar uit een groot aantal 37-voeters, zoals onze Sentijn. Dat wordt leuk om te zien hoe de zeiljachten zich onderling gedragen. 

Iedereen heeft enorm veel zin aan deze Baltic Cruise te beginnen. Dat zie je op de stralende gezichten tijdens het 1e palaver om 18.00 uur.

We bedanken havenmeester Richard van Stekelenburg voor de mooie plekken.

donderdag 17 juli 2014

Einde Channel Adventure


Na twee hele mooie en rustige etappes naar Eastbourne en Dover komt er een dag met regenachtig weer. Op weg naar Nieuwpoort kruisen we het TSS in de Dover Strait met een zicht wat varieert tussen de 1 en 3 Nm, net genoeg om veilig over te kunnen steken tussen de grote vrachtschepen door. Zoals altijd meld ik ons bij Dover Coastguard. Als enkel schip hoeft dat niet, maar je kunt onze groep beschouwen als een schip van 200 meter lang met 16 roeren!
Best lastig te manoeuvreren als je uit moet wijken.
Ook nemen we regelmatig contact op met schepen op een kruisende koers en maken bekend wat onze intenties zijn.
Normaal gesproken wordt dit contact gewaardeerd en vaak is de gezagvoerder op een vrachtschip meewerkend en sturen ze een paar graden op om extra ruimte te geven aan onze groep.
Maar als ik ik in de NE-lane een tankervan 200 meter oproep reageert hij niet. Ook niet na een paar keer en met vermelding van z'n callsign. We zitten niet direct op rankers maar komen wel dichtbij (ca. 1Nm) en het zicht is niet bijster. Is er niemand op de brug of voelen ze zich te goed om te reageren op op de oproer van een klein schip? Dat is tegen de regels van het ZAR, iedereen is verplicht te reageren. Dan maar een hardere maatregel: ik roep Dover Coastguard op met de vraag of zij even kunnen proberen. Nu antwoorden ze meteen en kan ik met ze spreken. "Channel zero six, please". Ja, ze hebben ons gezien en vinden het geen probleem als we op een mijl voorlangs gaan. "Okay, have a good watch and back to one six". Das ook weer geregeld.
Als we overgestoken zijn en langs Duinkerke varen trekt de wind aan tot de voorspelde WZW 5 bft, recht op de kont.
In de Passe de Zuydcote is het dan nog even stuiteren vanwege de de dwarsgolven, maar dat mag de pret niet drukken.
In Nieuwpoort zijn de ligplaatsen al bekend en schuift iedereen z'n boxje in. Het is warempel droog en als we wat later naar de jachtclub lopen breekt een zonnetje door.
Met z'n allen eten we nog een "laatste avondmaal", want morgen hebben we de laatste etappe voor de boeg. In een speech belicht ik alle ups (dat zijn er heel veel) en downs (eigenlijk maar 1, de motorpech van de Alcyon) en krijg een luid applaus en de toezegging van veel schippers en bemanning dat ze volgend jaar zeker weer mee gaan!
Ik heb er nu al zin in!
's Maandags komen we vroeg op de middag met nog 10 schepen aan in de Roompot Marina. Van hier af gaat iedereen huiswaarts, met gemengde gevoelens. Toch weer vreemd in je eentje...

donderdag 3 juli 2014

Mooie dag!

Quote van een deelnemer op de etappe van Cowes naar Eastbourne:
"Paul, je had geen betere dag uit kunnen zoeken voor dit tochtje!"
Vanwege de ongunstige weersituatie  komend weekend besluit ik een rustdag in Cowes te skippen en vandaag een lange etappe te varen. Jammer van een rustdag op een bijzondere plek, maar fijn om deze positieve reactie te horen.