zaterdag 25 juli 2015

In Roscoff geen code oranje

Zaterdag 25 juli Roscoff
Terwijl het vandaag Code Oranje is in Nederland, varen wij met de hier afgenomen noordwestenwind naar het puntje van Noord-Bretagne.

Morgen en overmorgen zullen we een nieuwe lagedrukgebied als eerste opvangen voor het Nederland nadert.

De Bretonse kust is prachtig. De baai bij Trébeurden is overweldigend, met veel verval en indrukwekkende rotsen.


Nog even terug in de tijd:
Zaterdag 18 juli-zondag 19 juli
We zingen voor de jarige Anton om 06.30 op de kade. Een nachttocht voor de boeg. T wordt een motordag, zonnetje erbij. De golven zijn ruw bij verlaten van Boulogne, weerkaatsend tegen de lange stenen muur. Nog even een stuk zeilen voor de wind op is. We liggen, zitten, hangen in de kuip, muziekje op.
Op de middag kunnen we de fok bijzetten en motorzeilen, met een lager toerental. Vanwege het tij(d)schema zetten we de motor niet geheel uit. Het is springtij vandaag, de stroming aan de overkant van de Seine Baai is fors (3-5 knopen mee/tegen).

Er volgt een rustige nacht. Bewolkt; Paul start met een wacht samen met Sivy, ik heb met Jules de nachtwacht van 00.00 -03.00 uur. Het wordt onbewolkt, de Melkweg is gigantisch mooi te zien. Vallende sterren, en we doen allebei een wens. We praten nog even over zwarte gaten, sterren en planeten, ruimtevaartuigen. Dan onttrekken nieuwe wolken het zicht op hetgeen ver boven ons staat. Jules gaat na 2 uur binnen slapen; ik stop 1 oortje in mijn oor en luister naar muziek. Met m'n andere oor hou ik de marifoon in de gaten. Er is geen ander verkeer in mijn nabijheid dan onze eigen vloot. We motoren verder, het getijschema volgend. Bij Barfleur worden we fors opzij gezet, noordwaarts. 
In Boulogne hebben we het al geopperd dat de kans er in zat dat we in Cherbourg na de nachttocht maar voor een paar uur zouden stoppen om met het volgende tij mee door de Alderney Race te gaan naar Guernsey. 
De wind zit maandag in de zuidwesthoek, 4-5 Bft tegen. Pal op de neus, en dan klotsend met 4 knopen stroom mee door de Alderney Race levert wel spectaculaire beelden maar geen vrolijke gezichten. Vandaag blijft het nog rustig, dus we gaan door.
De zon schijnt, het is net bezeild, prachtig varen naar Cap de la Hague.
Jules en Sivy varen mee op de Noordenwind, waar schipper Ben een onfortuinlijke val op de steiger had gemaakt met pijnlijke polsen als resultaat. De OceanKids BV is opgericht. 
In de Alderney Race kunnen we zeilen met een hoek van 30 graden verzet. Dus zicht op Alderney, maar over de grond naar Guernsey. Raar, maar waar. 

De wind is net te weinig om dit vol te gaan houden. We willen de stroming bij Guernsey niet tegen hebben, dus de motor moet bij. Met lichte regen naderen we de haven van St Peter Port. De havenmeester in z'n bootje begeleidt ons naar de pontons voor de drempel van de marina waar wij zullen overnachten. Deze Swan pontons zijn sinds vorig jaar met de vaste wal verbonden. 

Guernsey is altijd genieten!



maandag 20 juli 2015

Van Noordzee naar Seine Baai

Duinkerke, donderdag 16 juli.
Vandaag verlaten we de Noordzee. 
Oostenwind: ons offer aan Aeolus heeft gewerkt (?!). We vlinderen naar Cap Gris Nez. We hebben 5 uur om de kaap te ronden met de stroming mee. 
Wat irritant is dat de nieuwste Imray kaart en Navionics kaart van 2015 de boeien na Duinkerke Ouest niet goed weergeven. De geul ligt te zuidelijk op de plotter. Zouden ze echt de boeien verplaatst hebben van dé aanloopgeul van de veerbotenhaven???
Cap Gris Nez is in de nevel gehuld. 


Als ik de veerboten van en naar Calais zie gaan, vraag ik me af hoeveel vluchtelingen het op deze vaart naar Engeland gelukt is zich te verstoppen. Op weg naar het Beloofde Land. Ingewikkelde problematiek. Horen later in Boulogne-sur-Mer van onze vriend Jo, die in de buurt woont, dat Boulogne als uitvalsbasis voor de veerboten fungeerde tijdens de stakingen 2 weken geleden. 

Na de kaap zeilen we aan de wind naar Boulogne, met als klap op de vuurpijl een wedstrijdje met de An d'Quante. Paul loeft Anton eruit. Jules aan de grootschoot, ik aan de fokkeschoot. Anton roept naar Jules dat hij niet weer mag winnen. Gisteren stond Jules aan het roer terwijl hij Anton voorbij "stoof". 
Uiteindelijk komt ie toch, onderlangs, voorbij.... 

De zon komt door, het wordt warm in de haven; de zonnetent hangt over de kuip.  De kinderen gaan zwemmen vanaf het strand. Ineens is het weer ouderwets zomervakantie. 

Vrijdag 17 juli.
De ochtend besteden we aan het rekenen aan het tij naar Cherbourg, in samenhang met de weertrend. 
Nadat de printer aan boord het nieuwste schema eruit heeft gegooid, lopen we naar de ommuurde stad en lopen samen met Olga en Alexander van de Ladybird een rondje over de muur. Voor, achter en rondom ons zwermen de kinderen. Het regent als we terug gaan lopen. 


Al 2 middagen horen we soundchecks en vanavond is het concert dan echt daar: 
Concert at sea naast de marina. We staan even achter de hekken te gluren, naar t verre podium. Op internet lees ik dat Calogero speelt. Echt goed, vind ik. 
Ondertussen is het weer een steile afdaling op m'n slippers naar de steigers.
7 meter verval: ik zie Smeagol uit Lord of The Rings zitten. Hij schuilt hier in de krochten naast de boten. 

donderdag 16 juli 2015

Top zeildag


De wekker gaat weer vroeg af; 2 uur voor het palaver. 05.00 uur dus vanochtend. Het is al licht, dat scheelt. Ik klap de laptop open, zet hem aan, water op het gas. Wachtend op m'n macchiato-water, maak ik internetverbinding en zet alle weerbronnen open, van weerkaart tot meteo france, gribfiles, laatste actuele waarnemingen. De trend voor komende dagen ziet er goed uit, met vrijdag een dipdagje qua harde wind, maar met zon zegt de Franse meteoconsult. 
De minuten voor een palaver zijn volgens mij nooit 60 seconden per minuut, maar een stuk of 39. Kortom, altijd opschieten geblazen om fris en fruitig mét de actuele situatie op schrift uit de boot te stappen. 
Het miezert vandaag. Maar de wind is er een heel eind uit. De havenkom in Oostende loopt leeg. 
Onder vol tuig, met navigatieverlichting nog aan, in de miezer, zeilen we westwaarts. Het is bezeild! Super! Hoog aan de wind over een behoorlijk vlakke zee. ZZW 4 Bft. Jules houdt Shaula strak op de dertig graden aan de wind. Sivy en Paul gaan in het gangboord  zitten. 


Stroom mee, ruim 7 knopen over de grond. In 1 streep voorbij Nieuwpoort. Laverend naar de kustlijn van Frankrijk, tussen de banken door. De wind trekt aan in een bui. Zeilpakken zijn nat. Maar het gaat heerlijk!

Laure en Isabelle, van de marinastaf in Duinkerke YCMN, staan in de regen klaar op de steigers om ons allen naar de boxen te wijzen en lijntjes aan te pakken. Superdames! 


Tussendoor leer ik dat de Franse begroeting met 2 kussen is, in Zuid Frankrijk met 4. Toch weer handige lokale kennis :-). De Nederlander 3, de Belg 1. Zou dit ook niet in een EU-uniformiteit vastgelegd moeten worden of zullen we dit maar fijn onder "eigen cultuur" bewaren?! 

Duinkerke is niet compleet zonder de gamba's van de visboer. De zon schijnt. Alles is weer droog. Mijn witte gympen met rode wijn stippels zijn weer wit met Franse bleek.
De kinderen lopen naar de trappen bij de andere Marina helemaal aan de andere kant van het water "waar je zo leuk van de leuningen af kan glijden", zoals ze vorig jaar bij de vele verwaaidagen hier na de londentocht in mei hadden ontdekt. Evenals inkoop van Cola Vanille. Ieder heeft z'n eigen geheugensteuntjes bij havens...

Kortom, een topdag!


dinsdag 14 juli 2015

Toboverleg

Het improviseren naar aanleiding van de weerberichten gaat nog door.
We hebben nu 2 dagen al uitgebreid contact met alle havenmeesters en havenjuffen langs de Belgische kust
en de eerste 3 Franse havens op de route. 
Logische plannen worden in de war geschopt door de wind die haar eigen leven leidt. 
We hebben voortdurend "toboverleg" hier aan boord. 
Combinatie van tij en wind veroorzaken vroeg opstaan. 
En zo zijn we gister na een aan de windse dag in Oostende aangekomen. Ondanks de heftige wind ook wel mooi gezeild, wat comfortabeler is dan er tegen in stampen op de motor. Maar ik prefereer dit met een zonnetje en tij mee. Helaas waren die 2 ingrediënten gistermiddag op.

Oostende: de geroeste palen en damwanden bij de ingang naar het Jachtdok zijn weg en nog erger: mijn oude vertrouwde vismijn. Niet dat het zo'n mooi gebouw was, en t gaf nogal wat troep op de steiger daaronder, maar sinds ik zeezeil en met onze "oude" Shaula in 1996 bijna vergaan ben in de haven van de RNSYC (door een zeer venijnige Kanaalrat) was de vismijn onderdeel van mijn Oostende-plaatje.
Simon, de havenmeester, hangt onze oranje Belle-Île vlag hoog in de vlaggenmast.

Het is opgehouden met zachtjes regenen: het klettert naar beneden.



We zijn nu compleet: Madame Chilet met residentie hier, lag op ons te wachten. 
Jules geeft de kinderen hun eerste les pokeren. In de boot vliegen de vragen en meningen heen en weer. "Tot half tien" en dan gaan papa en mama naar bed. Ik heb een immens lawaaierig vuurwerk niet gehoord: totaal doorheen geslapen ... na alle (nachtelijke) uurtjes weersvoorspellingen uitpluizen en tochtplanningen A/B/C maken.

Dag 3 van de trip wordt uiteindelijk een dagje Oostende, met windkracht 6 buitengaats, gevoelsmatig 3 Bft in de havenkom op de boot. De 6 zou er al lang uit zijn op de middag langs de kust.
Klinkt simpel, maar heeft de hersenen doen kraken. Laure, de havenjuf van Duinkerke, is een topper. In alle drukte kunnen we "gewoon" terecht, als vaste klant met een OceanPeople groep. Mooi! 

Vandaag gaan we een offer brengen aan Neptunus en Aeolus. Voor gunstige winden!

zondag 12 juli 2015

Croisière Belle-Île van start

Wat doe je als je naar "de zuid-west" wilt en de wind komt exact uit die kant?
En dan ook nog eens met een kracht van 4-5 Bft, op volle zee 6-7 Bft. Dan wordt 't creatief puzzelen, met het vervolgtraject erbij betrokken. 


De Zandkreeksluis hadden we niet opgenomen in de vaardagbeschrijving van dag 1. Maar daar zijn we nu wel geweest. 
Met de weersvooruitzichten voor morgen, WZW 4-5 Bft, op volle zee tikje meer, is Breskens een beter uitgangspunt voor het hoppen langs de Belgische kust op weg naar Belle-Ile!

Met hevig vlagerige wind, een schitterend snelle bediening van alle bruggen bij Middelburg en Vlissingen voor de OceanPeople vloot, een bumpy "ride" over de Westerschelde, arriveren we aan de overkant en is de eerste gezellige steigerborrel een feit.
Morgen weer vroeg op, en dat door de stroming!