Op The Isles of Scilly

We zijn in The Pool, de baai van St Mary’s!!
Schitterend zomerweer. Zwemmen tussen de moorings.
Sail Scilly 2018 is gearriveerd op The Isles of Scilly. Geweldig!!

Isle of Wight - lang gekoesterde dromen

Dag 5 - 26 juli Naar de Folly Inn.

Met de vissers naar buiten. Vroeg op. Met opkomende zon zetten we zeil richting de krijtrotsen van Beachy Head. We pikken allemaal nog net de laatste stroming mee tot de kaap.

Bij het ronden voelen we een oostelijke wind opkomen. Mooi! Fok wordt uitgeboomd en we vlinderen langs de rood-witte vuurtoren onderaan de krijtrotsen. 

Op alle boten zien we activiteit: de Mercedes zet direct een spinnaker, op de Yulunga wordt de rode gennaker gehesen, en we zien meer zeilen uitgeboomd staan. Heerlijk varen. 

Lekker tempo er in. Mag ook wel, want de komende 4 uur staat de stroming tegen en we houden de berichten over mogelijke onweersbuien in de avond in de gaten.

Uit diverse hoeken komen zeiljachten onze kant op, gericht op dezelfde boeien bij de smalle doorgang van de Looe als wij. Na het marifoonrondje vraagt een ons onbekende boot voor de zekerheid waar wij heen gaan, want hopelijk was er voor hen nog plaats in Cowes of “gaan jullie daar met z’n allen ook heen?”. Geen zorgen, wij gaan naar de leukste plek bij Cowes, de Folly Inn (subjectief, ik geef toe). Er is altijd plaats genoeg.

Jules en Sivy zitten al een tijd bij de mast in de schaduw van het zeil te lezen. Wind is er niet meer. Het is nu ongekend warm. Jules loopt al springend over dek op z’n blote voeten, alsof er hete kooltjes op liggen. 

Op Solent Radio wordt de progressie van de Solent-Mainland zwemmers bijgehouden, tussen de veerboten, hovercrafts, containerschepen en boten zoals de onze door. 

We naderen Cowes met laag water. En dat niet alleen: ook met de log op 29.999. Is dat niet geweldig: op de River Medina, in Cowes gaat die teller naar 30.000 mijl. Gevaren met de Sentijn sinds 2010. River Medina waar we al zolang komen, al in de vorige eeuw!

Toen Gary nog de baas was van de Folly Inn, toen er ook al op zaterdagavond gedanst werd op de tafels daar...

Geen champagne maar bier over de boeg van Shaula als dank voor de vele mijlen samen.

En in de avond meteen naar de Folly.

Dag 6 - 7 en 8. Weekendje Isle of Wight.

De vrijdagochtend begint met hardlopen. “Zullen we het rondje om de River Medina doen?”, gooit Paul gisteravond in de groep bij het eten. “Hoeveel is dat wel niet?” “9 mijl. Landmijlen, dus zo’n 14,5 km.”

Jeetje, ik heb nog niet meer dan 10-12 gelopen; t is warm; .....twijfel slaat toe. Ik besluit, samen met Ruud, naar Newport te lopen naar het begin van de Medina. Paul, Jules, Rob en Anton gaan voor het hele rondje. Er gaat nog een hele ploeg lopers op pad. Tegen de tijd dat ik terug aan boord ben, zie ik via “zoek mijn iPhone” dat Paul de Chain Ferry van Cowes naar East Cowes al genomen heeft. Ze zijn aan het laatste kwart begonnen. 

Sivy haalt ze op met de dinghy aan de overkant bij de Folly. Missie succesvol volbracht.

Vanavond hebben we de White Party op de steiger. Morgen gaat de wind aantrekken richting 5-6 bft; zondag naar ZW 7-8 bft. Vandaag nog rust.

Traditiegetrouw halen we 45 beefburgers bij de slager in High Street en een aantal vegaburgers voor de BBQ. Ruud en Mieke halen de bijbehorende broodjes, uien en sla. In Cowes lopen we Dave, de havenmeester van Folly Reach, tegen het lijf. Allerhartelijkst als altijd. 

Tot laat in het donker wordt er gefeest op de steiger.

Zaterdag is een excursiedag voor we morgen met de harde wind en regen “gekluisterd” aan boord zitten. 

Samen met de Mercedes en Rooie Sien pakken we de diverse buslijnen naar The Needles, op de Westpunt van het eiland. Uiteraard in de bovenverdieping van de dubbeldekkers. De wandeling naar het uitzichtpunt op de Needles gaat al tegen de wind in en bovenaan waai je uit je vel. We kunnen bijna hanggliden zonder hangglider en Sivy’s staart staat horizontaal. Schitterend zicht op de krijtrotsen, de volle zee en Alum Bay. De kleurschakeringen in het water, door het spel van zon en wolken, blijven onze aandacht trekken. En ver beneden ons zien we toch nog een durfal op een zeilboot met alleen de fok uit richting de Solent gaan. Voor de wind, maar de stroom staat al tegen. Beide zijn fors. Al turend blijven we de vorderingen volgen en zien dat de fok weggedraaid wordt. Anton pakt MarineTraffic erbij en ziet dat het een Engels jacht is, met lage snelheid. We verwachten ieder moment de reddingsboot te zien  aanstuiven. Maar voor het zover is gaan we onszelf in rustigere omgeving brengen. Een teagarden bij een lokale boerderij, bereikbaar via een weiland met koeienvlaaien, is de perfecte stop. 

We hebben de West gehad. Op naar de Oost. Paul heeft een lang gekoesterde wens om de haven van Bembridge te bezoeken. Al 25 jaar op het lijstje. Het wordt de missie van de hele groep. Als we later vanuit de dubbeldekker op Ruud en Mieke neerkijken bij de bushalte in Sandham, wordt de expeditiegroep uitgebreid. “Als het tegenvalt, Paul, kost je dat een grote bier”, waarschuwt Anton lachend. 

Op Google maps houden we bij waar we eruit moeten, met al die extra afslagen van de busroute. Recht tegenover de Bembridge Yacht Club stappen we uit en lopen het strandje op. De havengeul is ver drooggevallen, met boeien op het zand.  Paul is blij! En trakteert op bier en thee op het terras op de eerste verdieping bij de members only Yachtclub, visiting yachtsmen welcome. In de fraaie club hangen de bouwtekeningen van de Bembridge Redwing.

De groep bediscussieert of OceanPeople deze haven in de lijst moet opnemen. Eindstemming is “ja”, maar daar moeten we wel aan rekenen. Op gunstig tijdstip binnenkomen. Dat is wel aan ons besteed.

Bij de bar wordt nog gevraagd waar we vandaan komen en of we het gastenboek willen tekenen. Een andere bezoeker luistert mee en vraagt of wij van al die schepen bij de Folly zijn!

Het wordt al later, dus tijd om verder te bussen. Half uur wachten op 1 plaats is te lang, dus lopen we alvast naar de volgende halte. En de volgende. Langs woonboten, ook te huur. Bordje gefotografeerd. Je weet maar nooit. 

“Als jullie voor 21.00 uurbestellen aan de bar, kunnen jullie nog eten bij ons.” Dit is het teken om vanuit de bushalte de heuvel af te rennen naar de Folly, tieners en volwassenen. “You have seventeen minutes to order.” Kom op jongens, snel beslissen.

De zaterdagavondwordt afgesloten met het fameuze dansen op de tafel. Eindelijk, na 20 jaar, sta ook ik op de tafel bukkend onder het donker eiken balkenplafond te dansen bij de live muziek. Beeldmateriaal beschikbaar maar zal niet gepubliceerd worden :-).