maandag 31 juli 2017

Langs de Noorse kust oostwaarts vanuit Mandal.

Vaardag 7 start anders dan gepland. Vrijdag zien we in de gribfiles al een voorbode van een lokaal diep lagedrukgebied op de Noordzee wat onze kant opstoomt, op de zondag. In de weerkaarten is niets te zien. Op de Metoffice pagina voor de langere termijn voor gebied Cullercoats lees ik ook over de mogelijkheid van opbouw van dit laag. Zaterdagochtend (vaardag 7) hebben we onze handen vol aan het weer en de consequenties voor de route van die dag. De 2 uur vóór het palaver schieten voorbij. Vandaag is er namelijk niets aan de hand, op een wind ZO 5 bft na. Maar zondag zouden we dan verwaaid komen te liggen in Kristiansand, met de wind uit ZO 6-7 bft op zee, op het slechtste moment. Net ten westen van ons zit ook ZO 8-9 bft. Als het pad van het Laag net even wijzigt...
Kristiansand ligt open naar die kant. Niet fijn.
En de dagen erna lijken op dit moment ook verwaaidagen.

We besluiten Kristiansand over te slaan en direct door te gaan naar Lillesand - vaardag 7 en 8 ineen, ca 40 mijl.
In de regen, met paraplu's en zeilpakken, staan we met z'n allen om 8 uur op de kade. En we brengen het plan naar buiten.

We wachten met vertrek tot we groen licht krijgen van de havenmeester in Lillesand. Het is het laatste vakantieweekend in de regio; dus best druk daar. 
We varen uit met wind op de neus, 5 bft. De deining is best hoog. De zeilboten liggen makkelijker op 1 oor. Paul roept Marc van de Tranquillizer hoe t daar gaat. Zij varen er recht tegenin en "het gaat". 
Even bikkelen tot eerste waypoints voor we kunnen afbuigen naar oost. Het wordt weer laveren met een korte slag over stuurboord en dan lang en comfortabeler over bakboord. 


Werkelijke wind houdt zich niet altijd aan de computermodellen en blijft de hele dag in de zuidoosthoek en krimpt zelfs naar oost ipv te ruimen naar zuid, wat "beloofd was". 
Na een zoveelste bui, nu met schitterende regenboog (inclusief heldere onderste violette kleur) en scherp contrast blauwe lucht en bui, motoren we de Blind Leia in. 


De binnendoorroute tussen de scheren, een groene oase met baaien, rotsen, 2e huizen met eigen aanlegsteigers.







Aan het eind staat een brug met doorvaarthoogte 19m, dus helaas niet voor alle boten toegankelijk.
De zon schijnt ondertussen. 
We liggen iets verder van het centrum aan nieuwe steigers. De bonke-bonke muziek van het lokale Concert at Sea dreunt over ons heen. Zomer! Helaas niet met 21 graden vandaag; maar gisteren wel :).
In de stromende regen verkassen wij en de Amazone naast ons nog even naar een open plek waar de Gypsea niet gaat passen. Zij zijn vandaag de laatste die binnen komen. Alles is weer binnen. Kinderen gaan "en groupe" naar de muziek en wij ruimen op en kletsen.


Een regendag in Lillesand volgt.

De luchtontvochtiger doet 's nachts goed werk. 
Zondag start met uitslapen en weeranalyse bij de koffie. Lange termijn geeft geen makkie. En voor vandaag is het ook beter om te kijken naar plaatsen in de gastenhaven dichter bij het centrum. Meer beschut tegen de hardere ZW wind vanavond, behorende bij dat voorbij razende lagedrukgebied.
Paul en ik lopen samen met de opperhavenmeester en zijn vakantiekracht alle (4) steigers langs en tellen de lege plekken plus wie waar langszij terecht kan. We wandelen terug naar de groep en gaan verkassen. En de regen gaat ons vergezellen. 19 boten herrangschikken kost wel ff tijd. 
Maar alles lukt.
Jules en Sivy bakken koekjes op de Zeester bij Britt en Quint en bij ons wordt even later gepokerd. 

In de avond wordt t droger en kan de voetbal tevoorschijn komen.
Ook beweegt zich meer volk op de steiger.

Paul wordt uitgenodigd door Alexander van de Safine om samen met hem en Ben van de Noordenwind te genieten van een sigaartje en een whisky, ter afsluiting van de dag. Nog een erfenis van de Croisiere Belle-Île 2015. 
Even later wordt de mannensociëteit (ondertussen een rokerige whisky(kuip)tent) ook opengesteld voor de echtgenotes. De Belle-Île kinderen zijn compleet (op Peter na, maar daar wordt de foto voor gemaakt) en gaan binnen schaken en Mikado-en. 

En dan is het zo 00.30 uur

vrijdag 28 juli 2017

Skagerrak over

Nordic Round vaardag 5

De wekker staat op 02.30 uur. We smokkelen een kwartier. Maar om kwart voor drie moeten we er toch echt uit. Aankleden, pc open, weer binnenhalen, eten en tegen half vier Jules wakker gemaakt. Sivy hevelen we over naar de tot zeekooi omgebouwde bank midden in de kajuit. Iets voor half vijf gaat de motor aan, staan we gereed in zeilpak aan dek en begint het licht te worden. Iedereen is wakker op alle Nordic Round boten. Navigatieverlichting is aan en alles is nat van de regen. 


De wind is gedraaid naar de zuidoosthoek en komt nu van land. Thyboron is zonder twijfel een vissershaven. De lucht is vol van vis, visverwerking, visafslag, visafval. Paul zit later na uitvaren van de haven met de hand voor z'n neus om de lucht buiten te sluiten. Ik snap waarom de vishandelaar van Asterix en Obelix bij tijd en wijle ruzie krijgt met z'n mededorpsbewoners. 
Onze motorboot Tranquillizer is gisteravond gearriveerd, maar blijft hier voor een reparatie aan de RVS-buis van de koelwaterafvoer. Er moet een kleine las gemaakt worden. Hier is een goede plek. Met al die grote vissersboten is er vast ook een goede reparatiewerf. En dat klopt ! In Mandal, Noorwegen, sluiten ze een dag later weer aan. 
De weersvoorspelling voor de tocht van 85 mijl naar Noorwegen is ZO 6 bft (vlagen 27 kn), met regen, van 7-10 uur; vervolgens in een uur ruimend Z, en door naar W 4 bft. En droog, plus opklaringen.
Alles komt uit, op de afname naar 4 bft na. 

De windmeter blijft schijnbaar 20-24 kn aangeven. Meer richting 5 bft. De reven in de zeilen blijven zitten en we hebben een snelle tocht naar het Noorden. Schitterend lange (oceaan)deining erbij vanuit het westen. Blauwe luchten, zon, 2 slapende kinderen die af en toe buiten komen kijken, muziek in de oortjes, en het ritueel van iedere 3 uur marifooncontact met de vloot. 

Buiten ons zijn er geen medezeilers die kant op. We vormen een compacte groep voor de grote vaart, die met ruime bochten om ons heen het Skagerrak in en uit varen. 

In de ochtendmiezer- en regen zien we nog 2 Nederlandse viskotters, zonder AIS. Mmm, da's vreemd....
De aanloop van Mandal is geweldig. Aan de wind naar de rotskust denderen. 
Tussen ons en de Amazone achter ons komen 3 Grienden boven water. Prachtig. De wereld die grotendeels voor ons verborgen blijft. Met een diepte van 500 m 27 mijl voor de kust van Noorwegen.


Om 1800 uur liggen we aan de steigers langs de weg in Mandal met zicht op witte houten huizen en de hoge berg erachter met uitkijkpunt Uranienborg.
En wie wuiven ons enthousiast binnen: JP en Riet van de andere Shaula. Een prachtig nieuwe Shaula. In 2001 hebben we elkaar voor t eerst ontmoet, in Horta op de Azoren. Allebei met een andere Shaula, toen beide blauw. En wij met een 8 weken oude baby Jules. Eindelijk snapten zij waarom iedereen aan hen vroeg hoe het met de baby ging, die zij niet hadden. Geruchten gaan snel onder zeilers. 
Heerlijk om ze weer te zien op de steiger. Op onze boot zijn ondertussen Jules en Sivy zich aan het bevrijden van een aanval van watervlooien, die ze net opgelopen hadden met een groep kinderen in het water bij het idyllisch strandje. 

Na de regenbuien in de nacht, goed voor tuinen en boeren, schijnt de zon. Ik moet mezelf even motiveren om om half negen in hardlooptenue op de kade te staan, maar het loopt fantastisch. En het is zo fijn om in korte tijd veel van de omgeving te zien. Het aantal potentiële vakantiehuisaankopen stijgt met de kilometer. Ik loop achter Paul en René, die zo vriendelijk zijn af en toe terug te lopen om mij en Ruud (achter mij :), "plagerijtje, Ruud")  op te halen. 
Bij terugkomst liggen in het gangboord een papieren zakje met 2 harde broodjes en de krant. Op iedere boot! Met dank aan de havenmeester.

De wolkjes komen en t regent even. Na de nodige telefoontjes naar toekomstige havens en het weer bekijken, gaan we de toerist uithangen. Hollandse invasie op Uranienborg, samen met een oudere Zweedse dame uit Stockholm, die jeugdherinneringen aan jaarlijkse zomervakanties in Mandal aan het ophalen is.

We kopen een vliegenmepper in de meest leuke huishoudelijke winkel, met wel een erg groot assortiment aan mieren- en muggenverdelgers. Lopen naar de Mandal kerk, de grootste houten kerk van Noorwegen, uit 1821. En maken een foto van Sivy op de trappen, ter vergelijk met die uit 2009. Iedereen doet weleens zo iets, toch ?!

We wandelen over de rotsen met uitkijk over de aanloop van Mandal. Een plek waar je in de zon, uitkijkend naar de horizon en de over het water en tussen de rotsen heen en weer scheurende motorbootjes, haast automatisch de diepere gedachten weer bespreekt: wat heeft een ieder op zijn/haar bucketlist?

Als we al even zitten, Jules zijn klimtocht over rotsen heeft voltooid, zien we naast ons een man zeer soepel omhoog klimmen. Tegen een in onze ogen onbedwingbare steile wand. Hij heeft een touw vast aan een gesp bij zn riem. Gezekerd maar dan op zn kop?! We zien dat hij bovenaan het touw vastmaakt aan een ring in de wand. Ok, prepareert dus de klimwand in 5 minuten voor een ander... dat blijkt z'n kleine zoon te zijn. Het was zo'n "ik kijk even niet"-momentje. Zoals wij de zeilstand lezen, leest hij de rotsen. Schitterend.

Tranquillizer komt binnen, na een mooie tocht. De wind was vandaag minder; deining stond er nog steeds. Stabilizers zijn onontbeerlijk!

Helaas hebben we ondertussen bericht van de Lotaries dat een tweede motorprobleem roet in het eten gooit. Ze waren alweer op weg naar ons, toen de motor er wederom mee ophield bij het TSS boven de Nederlandse Wadden. De Duitse reddingsdienst heeft geholpen en de motor aan de praat gekregen met het advies koers te verleggen naar Helgoland. Deze keer was een volledig verstopt brandstoffilter de oorzaak. Vervuilde diesel. 
Ze zullen terugkeren naar Makkum. We gaan ze missen. Het is nooit leuk een boot en haar bemanning achter te laten.

Er is al van alles kapot gegaan en gerepareerd op diverse boten op die paar dagen. Ik zal binnenkort de lijst optekenen.

We genieten van de avond in Mandal uitkijkend op de grote oranje bal in het water voor de nieuwe voetgangersbrug. Een sinaasappel? Nee, de kunstzinnige weergave van "kaviaar", oftewel een eitje van de zalm. 

De slaapplaats voor motorbootjes.

 Rob helpt de Anne om het achterlijntje door het ringetje op het balanceersteigertje te halen. Hilarische taferelen. Met goed einde, maar natte voeten.

woensdag 26 juli 2017

Nordic Round Vaardag 1-3: de start



Mooie luchten, die bloemkolen en champignons. Spierwit tegen blauwe lucht. Over het uitgestrekte Wad. Mooi, maar duidt natuurlijk op buiige activiteit.

Het is, naast onze 18 schepen vanuit Harlingen, druk op t Wad. In de kuip zitten 4 schippers, PYJS, die zich met koers, zeilstand, catering en de rest bemoeien.

Bij Vlieland hebben we ons zeilpak aan en worden nat. Jules en ik vermaken ons prima.  
Helaas moet Lotaries boven Terschelling melden dat de motor toch weer afslaat bij lager toerental. Niet functionerende hogedrukbrandstofinspuitpomp (ultiem Scrabble woord). Ze gaan koers verleggen naar Lauwersoog om daar morgen reparatie te laten uitvoeren.  
De wind wordt minder; koers nu ruime wind ipv aan de wind. Jules zet samen met Paul de spiboom. Opgroeiende kinderen aan boord is erg handig :). Vooral als hij daarna ook nog boterhammen met gebakken eieren gaat produceren. 

Rustige nacht motoren vanaf elf uur. Het voordeel van een groot windmolenpark op zee is dat er weer 4G was. De telefoons beginnen te leven en ik haal een gribfile binnen met WeatherTrack op de iPad.  Onder een mooie sterrenhemel loop ik de gribfile tig keer door, de verschillende routes doorrekenend. Niet alleen voor onze eigen positie en track, ook voor de andere 17.
Maandag wordt lang motoren, in de avond komt die noordenwind toch echt; met om 2-5 uur s nachts de piek NO16-18 knopen. Precies de rhumbline naar Thyboron. Wij zouden dan toch echt nog midden op zee zitten. Wordt laveren tegen schijnbaar 6 bft in. Optie eerst naar de kust en dan een betere uitgangspositie noordwaarts is aantrekkelijker. Dat betekent eerst motorend NO ipv NNO. Dat voelt soms als mijlenverslindend op voorhand, maar betaalt zich terug bij minder slagen maken op oorspronkelijke pad. Mijn wacht van middernacht tot 0300 vliegt voorbij zo rekenend. 

We motoren maandag motoren tot 1500 ("tussen 1400 en 1600 gaat wind naar noord") daarna zeilen en al snel 2 reven erin.
Er komt een bui over om 1800- zonder neerslag maar wel 22-24 kn ware wind. Evt optie esbjerg aanlopen. We halen bij land een nieuwe grib binnen --gunstiger - vannacht tussen 2 en 5 wel meer (NO) wind maar niet meer dan 17 kn.

We varen net in schemer binnen langs het Horns Rev. Veel vissersboten hier.
En dan begint de nacht laverend tegen de  N-wind. Korte golven, af en toe een flinke kuil. Dat maakt t slapen binnen moeilijker; alhoewel, Jules is diep onder zeil. Sivy houdt Paul en mij af en toe gezelschap in de nachtwachten. Nu geen horizon van rode knipperende lichten van de windmolenparken; 1 enkel boorplatform. Het is een erg donkere nacht, met bewolkte hemel. 
Blue Moon en Pau Hana lopen middernacht al aan in Thyboron. Meer dieselpower in de strijd gegooid. De Dvalinn neemt de lijntjes aan en het eerste biertje op de grote middensteger wordt genuttigd. Dvalinn heeft Denemarken als thuishaven, en heeft de eerste dagen via Limfjord hierheen gevaren.
Al laverend en laverend en laverend komen we dinsdag om 18.00 de haven binnen. 333 mijl op de teller erbij.
S avonds steigerborrel. Vannacht zal Gypsea nog aanlopen en morgen de Tranquillizer vanuit Esbjerg, onze enige motorboot in de vloot. Ze weten het: "sleepboot" is haar nevenfunctie. Maar we hopen er geen gebruik van te maken. "Alles wel aan boord."

Thyboron heeft afgelopen jaren een geweldige boost gekregen. In de winkelstraat is een International Foodmarket, met geweldige kramen. The Dutch Bakery heeft ook nog frikandelbroodjes liggen. Toch maar gekocht voor Jules en Sivy voor de lange tocht naar Noorwegen morgen. Daarna duurt t echt 3,5 week voor deze weer gekocht kunnen worden bij Connie van de Dagwinkel Herkingen.

De eerste OceanPeople Run zit er ook weer op, mooi op en langs het strand van Thyboron. 

Een geweldige zomerse dag; niet te warm; fijn 20 graden Celsius, blauwe lucht her en der een wolkje, licht briesje. Top!
De vloot met de rode Nordic Round-vlaggen wekt nieuwsgierigheid op. Veel Deense toeristen langs en uitkijkend vanaf het volle terras van de Fiskehallen.
Vanavond vroeg naar bed, morgen om 4.30 weg; helaas met regen in de voorspelling... extra genieten nu !!
De kinderen hebben elkaar gevonden en een avondje pokeren, dag strand en 2e ronde pokeren zijn de revu gepasseerd. Een boot zal komende tijd per toerbeurt worden geconfisceerd. 
En het Italiaans ijs (met Deense melk?) hier op de haven is geweldig!!