zaterdag 31 mei 2014

Nachttocht als afsluiting Masterclass Zij-len

Dinsdagochtend is Dover Castle gehuld in nevel. Het miezert. De weersvoorspelling spreekt van droger weer, wind uit de noordwesthoek en krimpend gedurende de dag, 3-4 Bft, zicht matig-goed, soms slecht. Als we om 10.00 uur vertrekken voor de nachttocht naar Herkingen is het zicht 1,5 -2 mijl. Te weinig wind om te kunnen zeilen. 
Op naar het TSS. We laten 2 schepen voorbij gaan en liggen op koers 130 graden. Het zicht verslechtert. Jammer genoeg zelfs tot 0,5 mijl. Mistbanken waren niet voorspeld. Radar en AIS zijn onze ogen. De eerste laan van het TSS is rustig; de 2e niet. We draaien 2 maal 180 graden en wachten rustig de voorbij gaande vaart af. Op 0,5 mijl gaan deze voorlangs, geheel aan ons oog onttrokken. Terwijl ik ze op het plotterscherm voorbij zie gaan en de CPA naar de bemanning buiten doorgeef, krijg ik een "we zien helemaal niets" als antwoord. Mist geeft altijd een unheimisch gevoel. Wat zit er achter het gordijn verscholen? Vertrouwen op de apparatuur. Een zeiljacht doemt op uit de mist, begeleid met haar kleine echo op de radar. 

Als het zicht zo slecht blijft stellen we ons nachtvaarplan bij met een overnachting in Duinkerke. Ondertussen haal ik de Belgische en Nederlandse weerberichten binnen en bekijk de webcam van Nieuwpoort en Oostende. Het actuele zicht is daar aanmerkelijk beter, conform het voorspelde "matig". We gaan door. Ik ga nog even een half uurtje plat. We koken en spreken route en wachtindeling nogmaals door. 
De eerste wacht zit buiten in een gestaag vallende miezer. Daarna wordt het droog en het zicht wordt goed. Fijn. We hebben een mooie nachttocht. De lichten van schepen worden beoordeeld, evenals boeien en vuurtorens. Onverlichte tonnen worden ruim gemeden en we zeilen de laatste mijlen van de Oude Roompotgeul in het eerste daglicht. Het is bewolkt; er staat een lichte wind. De sfeer is sereen. Het spijt me het startsein voor de motor te moeten geven. 
We laten de helft van de bemanning slapen terwijl we het binnenwater weer opgaan. 
Even later ruikt de kombuis naar koffie, vers gebakken broodjes en eieren. Heerlijk na een nacht doorvaren.
Rond het middaguur leggen we aan in Herkingen. Een geslaagde Masterclass Zij-len waarbij nieuwe vriendschappen zijn gesloten. Alle weersomstandigheden die zich voor kunnen doen, zijn de revu gepasseerd. Er is veel geleerd, er is veel gelachen. De ervaringen zullen verder leven op ieders eigen boot. 
Bedankt Wilma, Marleen, Gertie en Hilde!

maandag 26 mei 2014

Tochtplanning terug naar huis


Het is maandagmiddag in Dover. Het miezert en t is muisstil aan boord. Diepgebogen over de kaarten en boeken worden in goede teamgeest de waypoints en koersen bepaald. Af en toe even commentaar en discussie en weer door. Straks de stroming erbij en we weten hoe laat we morgen Engeland weer gaan verlaten. Met een nachttocht in 1 ruk naar Herkingen. 


Vanuit Oostende hebben we een mooie zeildag gehad naar Duinkerke. Wind was wel meer dan voorspeld. 3 Reven in het grootzeil, puntje fok, zuidenwind 5 Bft, vlagen 6, en ietsje meer.. We maken mooie voortgang en het is een goede stuurervaringsdag.

Geen natte pakken onderweg, maar na een uurtje in de haven komen 2 verzopen katjes terug aan boord, voorzien van een visje ! Scampi's bij de borrel. 
De avond eindigt met veel gelach. De buren komen nog net niet langs om even te checken. 

Duinkerke - Dover: een zonnige zondagochtend met een koffie aan dek, luidkeels zingen voor een jarige dochter en een bezoek aan de vernieuwde watersportzaak. Goed begin. Op het middaguur verlaten we de haven. Zeil op en hup naar het TSS. We maken verscheidene slagen, met een westenwind 3-4 Bft. Dover Seaways naar en een vrachtschip vanuit Duinkerke Ouest zorgen voor een schitterende AIS situatie en inschatten wanneer wij koers wijzigen en weer een slagje kunnen maken. T oogt krapjes. Maar we worden mooi als passeerpunt gebruikt door beide schepen. Peilingen nemen, radar kijken en ais controle bij de oversteek naar Engeland. Het is ideaal weer en zicht voor een eerste oversteek voor de bemanningsleden. 
Achter 2 veerboten mogen wij naar binnen bij Dover en liggen om half negen vast aan de steiger. 


Op naar Cullins Yard voor heerlijk eten en een grote pint Cullin's Ale om de aankomst in Engeland te vieren.
We rollen onze hutten in. 

zaterdag 24 mei 2014

Dag 2 de zee op

06.30 uur. Vroeg uit de veren. Stille steigers in de Roompot op deze gewone doordeweekse vrijdag. Zomerse ochtendwarmte. 
Eenzaam liggen we in de roompotsluis. Buiten op zee hijsen we t grootzeil en rollen fok uit. Zzw 12 kn. Beetje deining. Ieder van de 4 opstapsters neemt sturen en navigatie beurtelings op zich. Af en toe valt kletsen en koers houden tegelijkertijd niet mee. En dat voor vrouwen. Domburg glijdt voorbij. Eenmaal voorbij n rustig oostgat moet de motor bij. Ondertussen komt bewolking opzetten en zien we van verre boven Zeebrugge en Blankenberge de lucht donkerblauw kleuren. Van die onweersachtige blauwe lucht. Buienradar had aangegeven dat dit pas tegen 1900 zou gaan spelen waar wij ons zouden bevinden . Hmm, t wordt geen Nieuwpoort. Nadat we een veerboot en vrachtschip met snelheden van 15 knopen voor ons langs lieten gaan in t Scheur, kunnen we aan de Belgische kust zeil weer bijzetten, motorkegeltje naar beneden. Het windmolenpark is uitvoerig besproken ivm enige connectie met bemanning aan boord. De regen valt daar nu met bakken uit de hemel, net als boven ons doel van vandaag: Oostende . De wind vertoont trekken van aanwakkeren. Een zeilboot in de verte gaat schuin. Het zicht vermindert en het regengordijn nadert. Fok weg, grootzeil weg, motor bij, pakken aan. Een klap donder in de bui die voor ons de zee op is getrokken.  We zitten t even uit op zee en als Oostende weer zichtbaar wordt, varen we binnen. Artemede baggert in de geul en na enige afstemming "nemen we rood op rood". In stromende regen leggen we aan en gaan daarna vrolijk aan de wijn. Prima gevaren. Pakken uit, luchtontvochtiger mag zijn werk doen vannacht.

donderdag 22 mei 2014

Masterclass Zij-len is van start

Een schitterende tocht van Herkingen naar de Roompot Marina in rap tempo met sluis en zeelandbrug open, startte in volle zon en eindigde met een fikse regenbui net voor de haven. De stemming zit er perfect in. De borrel kon weer in de zon genoten worden; pakken drogen snel; een avond tochtplanning volgt.

zondag 11 mei 2014

Lawaaidagen

Vandaag wordt de laatste verwaaidag te Duinkerke. Op de steiger heet het nu “lawaaidag”.

We liggen al 4 dagen te snokken aan onze lijntjes. Windkracht 8 Bft, 9 Bft, is al gewoon. Je verlegt je grenzen: een dipje van 5 Bft voelt als windstil.
De vissers hier in Duinkerke zorgen nog eens voor extra geslinger aan boord. Een zware sleper komt dood leuk op volle kracht langs varen. We vliegen omhoog en denderen naar beneden. De lijntjes houden het net.

De zon schijnt en iedereen vermaakt zich prima met museumbezoek, winkelen, wandelen langs de boulevard. Aan boord van de Rembrandt vindt een klaverjas-strijd plaats tussen 2 teams. En leren we een nieuw spel: Keez-borden.  Het Keez-bord is een variant op “Mens-erger-je-niet”, maar veel meer nadenken en alleen te koop in Amsterdam. Dankzij internet zullen wij het ook in bezit gaan krijgen. Arianne van de An d’Quante heeft al een bestelling voor 2 borden geplaatst. Lawaaidagen hebben zo ook hun nut.
Het bezoek aan het museum over operatie Dynamo, de grootscheepse evacuatie van de Engelsen in mei 1940 vanaf de stranden van Duinkerke, laat een diepe indruk achter.

Jules en Sivy zijn gisteren van boord gegaan en comfortabel in een auto naar Herkingen terug gegaan. Op tijd weer thuis voor de schoolbanken maandag. Heel erg fijn als er mede-roeiclubleden zo prettig “gek” zijn om even op de koffie te komen. Fantastisch.
Morgen weer door langs de Belgische kust.     

donderdag 8 mei 2014

Weergaatjes pakken

We liggen vandaag in Duinkerke, met wind en regen. Bij vertrek vanuit zonnig Londen zagen we al een weerbeeld voor de komende dagen met véél wind. Lage druk zou zich gaan vestigen boven ons gebied, met de isobaren dicht bij elkaar over het Nauw van Calais.

We zijn in 1 keer doorgevaren naar Ramsgate, daarbij Queenborough voor volgend jaar bewarend. De dag verliep veel zonniger en rustiger dan verwacht. De hardere wind manifesteerde zich pas echt rond de kaap van North Foreland. Een zuidenwind, een dikke 5 Bft, zorgde voor de nodige deining aan het ponton in Ramsgate marina.
Ja, de voorspelling voor de woensdag zag er niet best uit voor een oversteek. Gribfiles lieten een klein gaatje zien in de ochtenduren, maar er zou harde wind (7 Bft) aankomen in de loop van de dag.

We vertrekken vroeg, erg vroeg, na een marifoonpalaver om 05.00 uur. Bestemming Dover. De zee en wind vallen enorm mee. De zee is ook bij South Foreland “vlak”, een golfhoogte van 50 cm.
Dit is onze enige kans deze week. Het is snel schakelen, gaan we de 11 mijl vanaf nu tot aan de overkant van het TSS nu doen, met halve wind, of pas op z’n vroegst maandag. De zee heeft zich nog niet opgebouwd, we varen bewust met stroom tegen wind van Ramsgate naar Dover. En kunnen nu nog 2 uur stroomverzet naar de noordoosten meepakken. De wind houdt zich aan de gribfile voorspelling. Dit zou tot 11.00 uur zo blijven. Het is nu 08.00 uur.
We gaan! Marifooncontact met alle 8 schepen, en we verleggen koers. We bellen Dover Marina af.

De overtocht wordt mooi en snel. Weinig scheepvaartverkeer; de golven worden wel hoger, tot 1 m, maar de meeste schepen houden zich voortreffelijk. De motorboten met stabilisatoren hebben geen last, de zeilers liggen met dubbel gereefd grootzeil en puntje fok op 1 oor en 3 motorboten zonder stabbies rollen, maar alles onder controle.   




Aan de overkant kunnen we de west-zuidwestenwind vanachter nemen. Hij trekt aan, uiteindelijk tot een dikke 6, vlagen 7, en een 7 bij de laatste mijlen naar Duinkerke. Grootzeil is al tijdig weggehaald en we maken een snelheid van zo’n 6-6,5 mijl/uur gemiddeld op het puntje voorzeil. Aangezien we stroom hier ook tegen hebben, bouwen de kuilen zich wel op. Gelukkig schijnt de zon volop tussen de wolken door.

Bij aankomst om 15.00 uur staat de opvangploeg gereed. De wind giert…

zaterdag 3 mei 2014

London Adventure Cruise 2014 - 1 week onderweg

We zijn in Londen. Zo heerlijk om weer te varen langs de oevers van de Docklands. Stil genieten.

De London Meridian Adventure Cruise is halverwege. We hebben de afgelopen week een schitterende tocht op zee gehad.

Met een mooie zuidoostenwind varen de motorboten en zeilschepen vanuit de Roompot samen op naar Oostende. De eerste steigerborrel toont de gezelligheid die zo karakteristiek wordt voor de hele reis. De lachspieren worden flink getraind.

Ondanks voorbereidend onderhoud zorgen onderweg een kapotte impeller en startaccu bij deelnemers voor het nodige werk. Gelukkig lost Paul het op.

We hebben 1-2 mijl zicht, met verbetering in t vooruitzicht, bij t verlaten van Duinkerke. Weinig wind, vlakke zee, overzichtelijk verkeer in de Dover Strait. De zeilers onder ons hadden best wel een beaufortje meer gewild, maar we zijn allemaal blij om in Ramsgate te arriveren. Een superovertocht.

Borrelen, over de pier naar t zo Engelse havenstadje met de pubs en restaurants, de droogvallende zandplaten in de haven, drie dagen weg van huis lijken drie weken. "Je medereizigers ken je al je hele leven."

Ik word wakker in een mistig Ramsgate. De huizen op de hoge kademuren zijn verdwenen. Typisch april weer als de vlakke lagedrukgebieden deze regio domineren.

Het tij werkt mee; we hoeven pas later op de ochtend te vertrekken . De mist houdt ons niet gevangen. Met een blauwer wordende lucht passeren we de Red Sand Towers  op weg naar Sheerness en Chatham. De wind trekt zodanig aan dat we een schitterende slotfase zeilend op de River Medway hebben. Dat we later arriveren dan onze motorbootvaarders is geen probleem, gezien de smalle en korte sluis van Chatham Marina. De stroming bij springtij vereisen stuurkunde; het verval van 6 meter zorgt voor een spectaculaire schutting. De sluisdeur wordt namelijk gewoon een stukje open gezet, waarna het water uit de Marina de kolk in valt.

The Historic Dockyard in Chatham is een Aanrader. Groots opgezet, gebruikmakend van de werfgebouwen van vroeger. We vergroten onze kennis van de scheepsbouw van the Victory, het hier gebouwde zeilschip van admiraal Lord Nelson, zien de Ropery in werking, waar alle dunne en dikke touwen gemaakt werden en worden. Van hennep tot een dik ankertouw. In 1618 gestart, nu leverancier aan Pirates of The Carribean.

Er staat een noordnoordoostenwind met een kracht van 5-6 Beaufort als we de Medway afvaren naar de Thames. Bij de openheid van Sheerness stampen we even een klein halfuurtje er tegen in voor we kunnen afbuigen naar t Westen. We zijn in drie keer uit chatham marina geschut en wij kunnen zeilend naar Londen. De motorboten uit schutting 2 en 3 halen ons in de loop van de vroege middag in. We arriveren allemaal binnen een onderlinge afstand van 5 mijl bij Limehouse, hartje Londen.

Shaula kan direct invaren in de openstaande sluis. Sorry, geen fotomomentje nu, op een klotsende Thames.

We liggen met z'n allen bij elkaar in een mooi pakketje, 2 aan 2, aan een nog gloednieuwe steiger die slechts 2 dagen in gebruik is geweest tijdens de Olympische Spelen. We houden een mega-gezellige welkomsborrel met bubbels, op deze steiger. Een klein miezerbuitje verdrijft niemand. Lachen, kletsen, OceanPeople-vaarplannen voor volgend jaar passeren de revue onder t motto "laten we dat maar vast vastleggen".

De kinderen vermaken zich prima; een rummikub-strijd is losgebarsten. De Matthijssens liggen aan kop.

Drie dagen Londen staan op t program.