woensdag 19 augustus 2020

En zomers bleef het

ook de dagen na ons verblijf in Saint-Cast. De korte etappes naar Binic en Paimpol hebben we mooi gezeild. Bij Binic hebben we voor de deur geankerd, in 6 meter diepte, waar de volgende ochtend  alleen een drooggevallen baai zichtbaar wordt.
Zodra de keersluisdeur open gaat, varen we in linie de smalle aanloop en deur door. Op de kant staan veel Franse toeristen toe te kijken. Het is warm en dus druk op de terrasjes. 
Op het brede strand hebben we een voetbalwedstrijd “de jonkies tegen de oudjes”. Na zandhappen, achter watervlugge kinderen rennen, kinderen tackelen, en een voetblessure van Merijn, winnen “wij oudjes”, met 10-9. Veel gelachen, onderling commentaar en aanmoediging. 

Het is perfect weer als we de dag daarna, na een mooi rak, het anker droppen bij Île de  Bréhat. Zon, wind vanaf het eiland, plaats genoeg. Ik krijg een dinghylift van Jeannot, Sivy wordt afgezet bij vriendinnen verderop om te zwemmen en te suppen. 
Op het prachtige bloemeneiland staan zeer leuke vakantiehuizen, in een maanlandschapachtige setting bij laag water. Het is een populaire (dagjes)bestemming. De vedettes zetten ladingen dagjesmensen af vanuit Paimpol. Desondanks is het heerlijk om op het kleine eiland rond te lopen. 
Ik krijg een ijsje van Joyce en Simone. Ik was m’n mondkapje vergeten, maar ben uit de buurt van mensen gebleven. Alleen in het drukkere centrumpje was het dragen verplicht, maar ik had het bord over het hoofd gezien. T was geen probleem de 1,5 meter afstand te houden.
Taxi Jeannot pikt ons op en zet ons af bij onze boten. Sivy zeilt op de Twa Famkes mee naar Paimpol, waar we onze aankomst in de avond timen op de free flow van de sluis. Bij anker op blijkt de schakelaar op dek om het anker op te halen het niet meer te doen.... Paul gaat aan de bodybuilding: 40 meter ketting, 2kg/m, plus 15 kg anker op de hand omhoog trekken.
Paimpol blijkt de drukste avond van het jaar te hebben: 63 passanten. Het is een kleine chaos, maar we kunnen er allemaal in. 
Ook de aanloop van Paimpol valt helemaal droog. Magnifiek zicht.
De kinderen gaan zwemmen in het volgelopen natuurzwembad, terwijl eromheen het “wad”-lopen kan beginnen. 
‘s Avonds eten we met de Whale bij een voortreffelijk visrestaurant “La Cabane sur les Quais” tegenover de haven. Binnen staan de tafels op prettige afstand, en we zijn een groep onder de 10 personen. Alles prima geregeld. 
Op de weersverwachting voor de lange termijn hadden we harde noordoostenwind gezien wat de terugtocht over de Seine Baai kon gaan dwarsbomen. We hielden het al een paar dagen in de gaten en het zou in eerste instantie ons bezoek aan de rivier Trieux en Tréguier in het water doen vallen. Dat zou toch wel erg jammer zijn.
De extra havendag daar besluiten we op te offeren, maar niet de zeiltocht erheen. Na verificatie bij de havenmeester komen we op laag water, exact getimed om 14.45 uur aan bij de steigers. Dat is hier een vereiste: aankomen met de kentering. Een half uur te vroeg of te laat, kan al problemen geven door dwarsstroom door de marina op de rivier. Vandaag was t geen extreem laag water, dus we hielden (net) voldoende water op het allerlaatste stuk van de rivier. We hebben vanaf het begin van de rivier met een snelheid van 2,5 knoop de aankomst
voor de hele groep goed kunnen plannen. 
Ook voor ons korte verblijf is deze tocht op de rivier de moeite waard. Met dolfijnen bij de ingang.

Tegen vijven loopt spontaan het terras op het plein bij de kathedraal vol met aanschuivende OceanPeople bemanningen. Bij groepsgrootte 10, wordt er een splitsing van 1,5 m aangebracht en de ober blijft bier aanslepen in de zomerse hitte.
Super gezellig.
We halen op de terugweg naar de boot 8 verse oesters bij de visboer en Paul kan het oestermes weer een keer tevoorschijn halen.
Jean François van de werf Boréal komt nog even kletsen bij ons en we halen oude herinneringen op. De werf is hier gevestigd en er liggen een aantal boten voor oplevering aan de steiger.
Hele fijne plek hier.