De London Meridian Adventure Cruise is halverwege. We
hebben de afgelopen week een schitterende tocht op zee gehad.
Met een mooie zuidoostenwind varen de motorboten en
zeilschepen vanuit de Roompot samen op naar Oostende. De eerste steigerborrel
toont de gezelligheid die zo karakteristiek wordt voor de hele reis. De
lachspieren worden flink getraind.
Ondanks voorbereidend onderhoud zorgen onderweg een
kapotte impeller en startaccu bij deelnemers voor het nodige werk. Gelukkig lost Paul het op.
We hebben 1-2 mijl zicht, met verbetering in t
vooruitzicht, bij t verlaten van Duinkerke. Weinig wind, vlakke zee,
overzichtelijk verkeer in de Dover Strait. De zeilers onder ons hadden best
wel een beaufortje meer gewild, maar we
zijn allemaal blij om in Ramsgate te arriveren. Een superovertocht.
Borrelen, over de pier naar t zo Engelse havenstadje met
de pubs en restaurants, de droogvallende zandplaten in de haven, drie dagen weg
van huis lijken drie weken. "Je medereizigers ken je al je hele
leven."
Ik word wakker in een mistig Ramsgate. De huizen op de
hoge kademuren zijn verdwenen. Typisch april weer als de vlakke
lagedrukgebieden deze regio domineren.
Het tij werkt mee; we hoeven pas later op de ochtend te
vertrekken . De mist houdt ons niet gevangen. Met een blauwer wordende lucht
passeren we de Red Sand Towers op weg
naar Sheerness en Chatham. De wind trekt zodanig aan dat we een schitterende
slotfase zeilend op de River Medway hebben. Dat we later arriveren dan onze
motorbootvaarders is geen probleem, gezien de smalle en korte sluis van Chatham
Marina. De stroming bij springtij vereisen stuurkunde; het verval van 6 meter
zorgt voor een spectaculaire schutting. De sluisdeur wordt namelijk gewoon een
stukje open gezet, waarna het water uit de Marina de kolk in valt.
The Historic Dockyard in Chatham is een Aanrader. Groots
opgezet, gebruikmakend van de werfgebouwen van vroeger. We vergroten onze
kennis van de scheepsbouw van the Victory, het hier gebouwde zeilschip van
admiraal Lord Nelson, zien de Ropery in werking, waar alle dunne en dikke touwen
gemaakt werden en worden. Van hennep tot een dik ankertouw. In 1618 gestart, nu
leverancier aan Pirates of The Carribean.
Er staat een noordnoordoostenwind met een kracht van 5-6
Beaufort als we de Medway afvaren naar de Thames. Bij de openheid van Sheerness
stampen we even een klein halfuurtje er tegen in voor we kunnen afbuigen naar t
Westen. We zijn in drie keer uit chatham marina geschut en wij kunnen zeilend
naar Londen. De motorboten uit schutting 2 en 3 halen ons in de loop van de
vroege middag in. We arriveren allemaal binnen een onderlinge afstand van 5
mijl bij Limehouse, hartje Londen.
Shaula kan direct invaren in de openstaande sluis. Sorry,
geen fotomomentje nu, op een klotsende Thames.
We liggen met z'n allen bij elkaar in een mooi pakketje,
2 aan 2, aan een nog gloednieuwe steiger die slechts 2 dagen in gebruik is
geweest tijdens de Olympische Spelen. We houden een mega-gezellige
welkomsborrel met bubbels, op deze steiger. Een klein miezerbuitje verdrijft
niemand. Lachen, kletsen, OceanPeople-vaarplannen voor volgend jaar passeren de
revue onder t motto "laten we dat maar vast vastleggen".
De kinderen vermaken zich prima; een rummikub-strijd is
losgebarsten. De Matthijssens liggen aan kop.
Drie dagen Londen staan op t program.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten