Sail Scilly dag 1 en 2
Net na de zondagochtendkoffie van half elf vertrekken we uit Breskens. Valt toevallig samen met moment waarop de laatste stroom de Westerschelde opgaat en weer rechtsomkeer gaat maken het zeegat uit.
De wind zit in de westnoordwesthoek. We maken lange slagen langs de kust naar Zeebrugge, waarbij regelmatig een boot uit de Sail Scilly vloot kruisen.
De zon blijft vandaag meer achter de witte sluierwolken en het zicht is heiig. Korte broek aan en factor 50 op de neus, op zee, in juli, mooi zeilend. Reclamefilm-waardig.
Laat weg, een etappe van 54 mijl naar Frankrijk voor de boeg, betekent automatisch ook (wat) later aankomen. Isabelle en Pénélope van YCMN in Duinkerke staan op de uiteinden van de vingerpontons iedere boot op te vangen en te verwelkomen. Weer perfect geregeld !
Als speciale service bestellen we laat op avond nog 14 baguettes en 56 croissants voor alle bemanningen als ontbijtrondje van de zaak morgen bij het palaver.
Dag 2 wordt tegenstroom en tegenwind varen tot Calais. Stralende zon, rustige zee.
De Noordenwind wordt na Duinkerke West liefdevol omringd door medevaarders. Ze hebben gelukkig bij kunnen trekken na vertraging door een reparatie aan de hydrauliek van de stuurinrichting.
De Noordenwind wordt na Duinkerke West liefdevol omringd door medevaarders. Ze hebben gelukkig bij kunnen trekken na vertraging door een reparatie aan de hydrauliek van de stuurinrichting.
Trudy roept bij het marifoonrondje dan ook “we zijn helemaal blij”.
We motorzeilen de hele dag rond Cap Gris Nez.
De wind draait weer mee van west naar zuidwest. Na kentering worden de golven wat bokkiger, maar de zon schijnt. Cap Gris Nez ligt er nog steeds prachtig bij, met een Obelix en Asterix dorp aan de kust.
Bijna bij de haven roept Stella op: “we hebben een lijn onder water van een visboei meegepikt. We liggen nu stil, vast in de lijn.”
De wind draait weer mee van west naar zuidwest. Na kentering worden de golven wat bokkiger, maar de zon schijnt. Cap Gris Nez ligt er nog steeds prachtig bij, met een Obelix en Asterix dorp aan de kust.
Bijna bij de haven roept Stella op: “we hebben een lijn onder water van een visboei meegepikt. We liggen nu stil, vast in de lijn.”
Om negen uur ‘s avonds is Pauls duikavontuur voorbij en ligt alles en iedereen er weer bij of er niks gebeurd is. Fijn!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten