Lillesand - Tvedestrand 31 juli - 1 aug

De 2e dag in Lillesand start zonnig, met een hardlooprun samen met Sébastien en Elise langs weer een mooie oever. Het zomers beeld van Scandinavië wordt compleet als we een houten schommel hoog aan een boom langs het water voorbij rennen. Even verderop zijn de eerste vroege zwemmers bij de rotsen het water ingegaan.

Vijf dinghies, waarvan 1 op sleep ivm falende bbm, gaan op expeditie naar eiland Skauerøya, een hele mijl om de bocht van Lillesand. 

We wandelen door het bos naar een kleine baai waar, beschut voor de wind, verscheidene boten in de zon afgemeerd liggen. We klauteren verder en gaan verspreid over de rotsen zitten genieten van het uitzicht. 

De vervolgroute is iets minder duidelijk aangegeven en we missen ergens een blauwe stip en/of geel-zwart lint. Klimgeiten gaan vooruit en de kudde kan even later volgen. 

We komen terug bij de dinghies en ik zie de bijgewerkte rode letters van Gizmo liggen. Net voor vertrek in Nederland hebben we 2 vaatjes Aspen benzine gekocht voor de bbm. Hightech benzine, vaak gebruikt voor grasmaaiers. De bbm loopt er inderdaad beter op. En t grote voordeel is dat het tankje van de bbm niet leeggedraaid hoeft te worden voor de winterstalling. 

Vanuit Lillesand varen we naar Tvedestrand, deels tussen de rotsen, deels over zee. De wind is zuidwest en zet goed door. We vlinderen naar Arendal. En maken de detour dwars door de stad.

We zijn halverwege als Pau Hana oproept: "Paul, ik zie water binnenkomen via de gland bij de schroefas van de stuurboordmotor. Ik kan deze niet inknijpen. In ergste geval betekent dit boot uit het water." Na wat heen en weer gepraat, gaat Paul bellen met Einar, ons contact bij de haven van Risør. Mogelijk dat daar een kraan is die de Pau Hana morgen eruit kan halen. Met de lekkage tijdelijk gedicht met 2 rollen vulkaniserende tape.

Op een half uur tijd wordt er veel heen en weer gebeld door Einar naar een aantal werven in Risør en Arendal, naar Paul en Paul weer naar Bart. Lang verhaal kort: Pau Hana blijft in Arendal en kan er de volgende ochtend vroeg uit. Dezelfde avond worden reserveonderdelen opgehaald in Kristiansand. Super service door de werf.

Wij varen de Oksefjord in en het begint te regenen. Traditie tijdens deze tocht: aanleggen moet in zeilpak. 

Het kleine dorp Tvedestrand ligt tegen de bergheuvel gebouwd, in het verste puntje van de fjord. Witte houten huizen omringen de haven. 

Niet veel later staat Hans bij onze boot: een Noor die 43 jaar in Nederland heeft gewoond, getrouwd met een Nederlandse. Na pensionering in Tvedestrand verzeild geraakt, alweer 8 jaar geleden. Hij is voorzitter van de lokale (kleine) watersportvereniging en was opgepiept door de havenmeester ivm de Nederlandse invasie. Uiteindelijk resulteert het gesprek in de kuip in een interview met prominente foto voor de lokale krant, die Bart een dag later bij de werf in Arendal ziet liggen.

Tvedestrand is eigenlijk te lieflijk om maar 1 nachtje te blijven liggen, maar ja, hier is het echt kiezen uit mooi, mooier, mooist.

We zien een zonnige dag op het programma staan, en ligplaatsen in Risør bij een eiland, dus eindelijk kan de groepsborrel en BBQ georganiseerd worden. De Kiwi-supermarkt in Tvedestrand heeft een mega-verkoop van wegwerpbbq's vanavond, evenals hamburgers!