Donderdag 23 juli

We zijn vijf dagen op weg met de Croisière Bretonne. Met 12 zeiljachten ronden we vandaag Cap de la Hague. Een lange etappe voor de boeg naar Granville, met een ETA van 22.30 uur. Dit jaar kunnen we geen tussenstop maken op Jersey. Corona-Covid-19 bepaalt. Het getij komt dit jaar op nummer 2. We varen met de kentering door de Alderney Race en mikken op aankomst bij Granville met hoog water, net voor het donker. Vandaag wordt er weer een onvoorstelbare bak water verplaatst richting die hoek met een rijzing van ruim 11 meter. Om in 6 uur tijd weer weg te lopen naar andere plekken op aarde. 

We hebben vanuit Breskens kunnen profiteren van een droomscenario van “windje mee het Kanaal in”.

In Duinkerke werden we als vanouds verwelkomd door 3 trouwe vriendinnen, waarvan 1 alweer enkele jaren naast ex-havenmeester trouwe fan van OceanPeople is. De nachttocht van Duinkerke naar Cherbourg was voor een aantal onder ons de eerste keer: de mazzelaars! Een dag zeilen met gennakers, spinnakers, vlinderen, vergezeld door de zon en blauwe lucht. 

Sivy is onze DJ van de dag. 

We hebben een super heldere nacht, waardoor we komeet Neowise met het blote oog kunnen volgen, makkelijk te vinden onder de Grote Beer. Ik zit met de app Starwalk de hemel af te speuren naar allerlei sterrenbeelden en zie om 01.10 uur met verbazing het ruimtestation ISS over ons heen scheuren. Wat een snelheid en voor m’n gevoel heel dichtbij. Het is zo vreemd dat daar op dat moment mensen naar mij kunnen kijken vanuit de ruimte en ik naar hen. Ik zat net te denken aan “groene mannetjes (en vrouwtjes) ergens op 1 van die planeten” komt ons eigen ruimtestation voorbij. 

Wat ook zo heerlijk op zee is, is dat je Corona even uit je hoofd kunt zetten. Het bestaat gewoon even niet. De krijtrotsen can Dover liggen nog net zo dichtbij in de zon te glimmen als vorig jaar; de vrachtschepen verboeren hun containers nog steeds in het TSS, en een enkele vissersboot passeert. De enige opmerkelijke vraag kwam van Port Control Duinkerke aan een binnenlopend vrachtschip of de bemanning gezond was. 

We lopen in de nacht een paar uur voor op schema en worden bij Barfleur, zo’n 15 mijl voor aankomst in Cherbourg, afgestraft. We varen tegen de “muur” van harde stroming tegen. Maar ach, het is alweer licht, de zon schijnt, iedereen kan aan de koffie in de kuip en we motoren rustig voort met het tempo van een slenteraar. Go with the flow. Om 11 uur klapt de stroming weer om en we arriveren vroeg in de middag in de haven. Het is tot nu toe niet overvol in de havens. Duidelijk geen gewone zomer. 

We zijn allemaal al gewend aan de zin “heb je een mondkapje bij” als we een Frans havenkantoor, winkel of museum inlopen. Die gewoonte zit er snel in. Hier lopen op straat meer mensen met mondkapjes en het gaat er eigenlijk wel relaxed aan toe, met in acht neming van de situatie. 

Wij houden coronaproof palaver, met max 2 personen per boot gegroepeerd en 1 m ertussen, in een grote kring.

In Cherbourg ligt een perfect groot grasveld bij de steigers waar we onverwachts toch nog een borrel-nieuwe-hopelijk alleen 2020-stijl kunnen houden. We zitten in meerdere groepjes (max 10 personen), met onderlinge afstand. Blijft gezellig! Ook zonder grabbelen in een gemeenschappelijk bakje nootjes. 

We zijn allemaal blij dat we onderweg zijn. En de 9 kinderen hebben elkaar helemaal gevonden, kunnen gewoon hun gang gaan, ook in Frankrijk. Erg fijn!