Vaardag 7 start anders dan gepland. Vrijdag zien we in de gribfiles al een voorbode van een lokaal diep lagedrukgebied op de Noordzee wat onze kant opstoomt, op de zondag. In de weerkaarten is niets te zien. Op de Metoffice pagina voor de langere termijn voor gebied Cullercoats lees ik ook over de mogelijkheid van opbouw van dit laag. Zaterdagochtend (vaardag 7) hebben we onze handen vol aan het weer en de consequenties voor de route van die dag. De 2 uur vóór het palaver schieten voorbij. Vandaag is er namelijk niets aan de hand, op een wind ZO 5 bft na. Maar zondag zouden we dan verwaaid komen te liggen in Kristiansand, met de wind uit ZO 6-7 bft op zee, op het slechtste moment. Net ten westen van ons zit ook ZO 8-9 bft. Als het pad van het Laag net even wijzigt...
Kristiansand ligt open naar die kant. Niet fijn.
En de dagen erna lijken op dit moment ook verwaaidagen.
We besluiten Kristiansand over te slaan en direct door te gaan naar Lillesand - vaardag 7 en 8 ineen, ca 40 mijl.
In de regen, met paraplu's en zeilpakken, staan we met z'n allen om 8 uur op de kade. En we brengen het plan naar buiten.
We wachten met vertrek tot we groen licht krijgen van de havenmeester in Lillesand. Het is het laatste vakantieweekend in de regio; dus best druk daar.
We varen uit met wind op de neus, 5 bft. De deining is best hoog. De zeilboten liggen makkelijker op 1 oor. Paul roept Marc van de Tranquillizer hoe t daar gaat. Zij varen er recht tegenin en "het gaat".
Even bikkelen tot eerste waypoints voor we kunnen afbuigen naar oost. Het wordt weer laveren met een korte slag over stuurboord en dan lang en comfortabeler over bakboord.
Werkelijke wind houdt zich niet altijd aan de computermodellen en blijft de hele dag in de zuidoosthoek en krimpt zelfs naar oost ipv te ruimen naar zuid, wat "beloofd was".
Na een zoveelste bui, nu met schitterende regenboog (inclusief heldere onderste violette kleur) en scherp contrast blauwe lucht en bui, motoren we de Blind Leia in.
De binnendoorroute tussen de scheren, een groene oase met baaien, rotsen, 2e huizen met eigen aanlegsteigers.
Aan het eind staat een brug met doorvaarthoogte 19m, dus helaas niet voor alle boten toegankelijk.
De zon schijnt ondertussen.
We liggen iets verder van het centrum aan nieuwe steigers. De bonke-bonke muziek van het lokale Concert at Sea dreunt over ons heen. Zomer! Helaas niet met 21 graden vandaag; maar gisteren wel :).
In de stromende regen verkassen wij en de Amazone naast ons nog even naar een open plek waar de Gypsea niet gaat passen. Zij zijn vandaag de laatste die binnen komen. Alles is weer binnen. Kinderen gaan "en groupe" naar de muziek en wij ruimen op en kletsen.
Een regendag in Lillesand volgt.
De luchtontvochtiger doet 's nachts goed werk.
Zondag start met uitslapen en weeranalyse bij de koffie. Lange termijn geeft geen makkie. En voor vandaag is het ook beter om te kijken naar plaatsen in de gastenhaven dichter bij het centrum. Meer beschut tegen de hardere ZW wind vanavond, behorende bij dat voorbij razende lagedrukgebied.
Paul en ik lopen samen met de opperhavenmeester en zijn vakantiekracht alle (4) steigers langs en tellen de lege plekken plus wie waar langszij terecht kan. We wandelen terug naar de groep en gaan verkassen. En de regen gaat ons vergezellen. 19 boten herrangschikken kost wel ff tijd.
Maar alles lukt.
Jules en Sivy bakken koekjes op de Zeester bij Britt en Quint en bij ons wordt even later gepokerd.
In de avond wordt t droger en kan de voetbal tevoorschijn komen.
Ook beweegt zich meer volk op de steiger.
Paul wordt uitgenodigd door Alexander van de Safine om samen met hem en Ben van de Noordenwind te genieten van een sigaartje en een whisky, ter afsluiting van de dag. Nog een erfenis van de Croisiere Belle-Île 2015.
Even later wordt de mannensociëteit (ondertussen een rokerige whisky(kuip)tent) ook opengesteld voor de echtgenotes. De Belle-Île kinderen zijn compleet (op Peter na, maar daar wordt de foto voor gemaakt) en gaan binnen schaken en Mikado-en.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten