vrijdag 11 augustus 2017

De kop van Skagerrak omvaren

Tvedestrand - Risør 2 - 3 aug

Met wind in de rug en verse broodjes uit Tvedestrand zeilen we tussen de scheren en op open zee naar Risør, bekend van het Wooden Boat Festival.


Gisteren was het Jules' zeildag; vandaag die van Sivy.  


Het festival bezet de hele haven. Voor ons is een steiger vrijgehouden aan de noordkant van het dichtbijgelegen eilandje Finnøya. 
Achteruit varen naar de steiger en ondertusssen een lijntje vanaf de boeg door het oog van een boeitje prikken. Kees en Maurits assisteren met de dinghy van de Blue Moon. 

Havenmeester Einar scheurt tussen de nieuwkomers voor aanwijzingen. Hij spreekt een paar woordjes Nederlands, geleerd van z'n opa uit Gouda. De stroopwafels neemt hij met een kreet van blije herinnering in ontvangst. Goudse kaas en hagelslag hadden we ook kwijt gekund, maar helaas niet meer voorradig. 
Traditiegetrouw een bui bij aankomst. Kort daarop schijnt de zon en  is de lucht blauw.
Geen vuiltje aan de lucht, lijkt het. Ach helaas, Perugia geeft gas voor de laatste 100 meter naar de kant, remt af en heeft geen voortstuwing meer; 
Kees zet de dinghy er tegen aan en zijn 20 pk's doen de rest.
Pauls surfpak komt voor t eerst deze trip te voorschijn en na de onderwaterinspectie komt de diagnose: schroef verloren.

Onze Einar wordt weer geraadpleegd en de volgende dag kan de Perugia in Risør in de kraan. De kracht van een groep: de Gypsea en de Phoenix hebben beide een reserveschroef in de aanbieding. 1 gaat er zeker passen! 
Terug naar het moment van zon, zwemmen, genieten van het groene eiland en de Noorse rotsenomgeving. 

Op de niet-in-openbare-ruimte gelegen steiger van dit privé-eiland mag geborreld worden. Hilde geeft een Cava-rondje voor haar 50e verjaardag en we zetten de gezelligheid voort bij de BBQ's, met een "bescheiden" dansje ter afsluiting.
Dit hebben we weer te pakken. We weten dat het morgen gaat regenen....

Die ochtend start voor ons met een triest bericht. We ontvangen al vroeg om kwart over 8 een sms van Hanno dat Hans Papenburg, hoofdredacteur van het blad Motorboot, die nacht is overleden. Zeer plotseling!! Kort erop komen meer appjes binnen. Hij was pas 56 jaar. Deze week blijkt longkanker geconstateerd te zijn, in een laatste stadium. We zijn uit het veld geslagen. Al ruim 7 jaar draaien we met hem het project Proeven aan Zee. En hebben veel leuke uren doorgebracht met de vrolijke, markante, saxofoonspelende Hans. We zullen hem missen.

's Middags gaan we, net voor de regen met  bakken uit de hemel komt, in onze bijboot Gizmo naar de overkant om Risør te bezoeken.
We houden het absoluut niet droog!
De wind is gedraaid naar de oosthoek en toegenomen. Pas in de avond nemen de golfjes aan onze kant van de steiger af en keert de rust toe als de wind weer vanaf het eiland komt.

We zitten dan al een aantal uur te stoeien met weerberichten, weerkaarten en gribfiles. Het routeschema ernaast.
De oversteek van Risør naar Fjällbacka, Zweden, over het Skagerrak kan waarschijnlijk niet doorgaan. Van een mooi lopend windje aan de Noorse kant naar een ZW 6 bft, vlagen 7 bft, golfhoogte 2-2,5 m (mogelijk 3 m), aan de Zweedse kant, lager wal. En daarbij buien, mogelijk met onweer. 
Die avond wordt een iets gunstiger beeld afgegeven, dus de beslissing stellen we uit tot de vroege ochtenduren. 

Risør - Fjällbacka met een omweg, vrijdag 4 aug - maandag 7 augustus.
We staan 2,5 uur voor de palavertijd op, om ruim tijd te hebben alles door te lopen, plus plan B. Alles is terug verslechterd; net over de randjes van al onze grenzen qua uitgangspunten voor een GO naar Zweden. De komende dagen blijft die harde ZW-wind doorstaan, met mogelijk een windgaatje morgenochtend in de kop van Skagerrak/Oslofjord. Te kort voor een directe oversteek van 65 mijl, maar genoeg voor 35 mijl. We besluiten de kop van het Skagerrak te ronden via Stavern, Noorwegen, en dan naar Strömstad, Zweden. 2 Dagen "omvaren". De 2,5 uur zijn snel om. Nieuw plan, nieuwe waypoints, nieuwe havens.

Met de zon en windstilte vertrekken we bij Finnøya naar de Noord. We kunnen dan op tijd binnen zijn voor de ZW-wind doorzet langs de kust naar een dikke 6 bft.

Pau Hana sluit aan vanuit Arendal die avond en beaamt de rollende golven en wind. Maar  het was te doen, zeker gezien de lengte en gewicht van hun Najad.


Stavern zat niet in onze oorspronkelijke route, dus we bestoken de havenmeester tijdens het varen met telefoontjes om onze komst te bespreken. Niet helemaal onze stijl, maar nood breekt wet. 
Kristine, de havenmeester, is wel wat gewend met de 2-jaarlijkse ontvangst van de CAM-race Lauwersoog - Larvik, dus ze heeft de nodige plaatsen ontruimd tegen de tijd dat we arriveren. Strömstad aan Zweedse kant is ook verwittigd.
Het windgaatje van variabele winden in de kern van het lagedrukgebied in de kop van het Skagerrak houdt gestand en we gaan vroeg (echt vroeg, 0500 uur) weer door. Het is hier om kwart over 4 al licht, dus dat scheelt enorm. 

De kinderen spelen het kaartspel Weerwolven op de steiger terwijl het rond half elf in de avond begint te schemeren. 
Zij hebben in iedere haven een gevuld programma, afhankelijk van het weer dvd kijken, zwemmen, voetballen, rondlopen en chillen op de rotsen. In Stavern wordt de hoge springtoren op de rotsen met plank over het water uitgeprobeerd.

Sigrid van de Zeester wordt 50, dus zij heeft een extra lange feestdag!
Vóór de zuidwestenwind weer opsteekt varen we tussen de Zweedse  rotsen. We hebben een mooie tocht. Het is zaterdag en super druk in de haven met Noorse motorboten.
Blijkt een wekelijks weekendtafereel te zijn: pallets bier naar je boot sjouwen, met teveel bemanning in de kuip bier drinken tot je erbij neervalt. De prijzen zijn hier een derde van de Noorse. En hier mag je op straat wel een blikje alcohol in de hand houden.
Hoe meer je mensen iets verbiedt, hoe groter de aantrekkingskracht van het verboden goed. De bemanning past nagenoeg geheel in dezelfde leeftijdsklasse van midden-eind 20, met lichte tot zware mate van overgewicht, gebruind, getatoëerd en luidruchtig. 
Zondagochtend is het een uittocht van motorboten, ondanks de fikse wind.
Deze zonnige dag zijn wij degenen die luidruchtig zijn: we zitten met z'n allen in de Sportsbar Kontoret naar 5 breedbeeld tv-schermen te kijken naar de EK-finale van het vrouwenvoetbal Nederland-Denemarken. 4-2!! En een topwedstrijd qua spel.

De havenmeester neemt de universele weerkennis met ons door aan de hand van het houten bordje. 

Strömstad heeft een groot assortiment klassieke wagens rondrijden. Bij een haventje staat een klassieke brandweerwagen geparkeerd.


En met nog steeds een ZW 6 bft, maar afnemend in de middag kiezen wij voor de volgende etappe de route tussen de scheren door. 
Op naar Fjällbacka. 








Geen opmerkingen:

Een reactie posten