vrijdag 1 juli 2016

Droombeelden

De baai voor Camariñas is ideaal voor het schieten van de reclamefilm voor de Sentijn 37IQ. De Anne en Shaula varen synchroon in formatie, terwijl de drone van de Novatrix boven ons zoemt. Op de Novatrix staat ook Arno met fotocamera paraat. Via de marifoon worden commando's uitgewisseld en exact op afroep met een "klaar om te wenden - ree" gaan we overstag. Het levert extreem gave beelden op, al zeg ik het zelf. 
Als je de filmbeelden ziet, is het ook leuk om te zien dat Jaap ons af en toe kwijt is. Je ziet de drone van boven af het wateroppervlak afstruinen. 
Na al die jaren heeft Paul eindelijk zijn eigen "Howard's Way" introfilm (voor degenen onder ons die die Engelse tv-serie uit de jaren 80 nog herinneren).
Al het opgenomen materiaal moet nog ge-edit worden en zal dan op YouTube gepubliceerd worden.
Evenals stilstaand beeld van "The making of".

Met een mooie speech en treffende slotzin "Shaula, bedankt voor het afduwen" nemen Jaap en Marjolein dan echt afscheid op de steiger. Samen varen we de baai uit, zuidwaarts langs Kaap Finisterre, waar zij kort om heen gaan, voor anker.
Wij gaan door naar Muros. Vertrokken met bewolkt weer, aankomst met zon, hoog aan de wind. En laat dan de onderlinge strijd maar beginnen. Wie kan hoger, harder, tactischer laverend naar de jachthaven. Wij winnen van de Playmobil! Close finish, dat wel, maar de eerste plaats telt. De kruisrakken waren al adrenaline verhogend genoeg. Het komt er op aan en het wordt serieuzer :-).

De havenmeesters Pedro senior en junior staan gereed om, op hun eigen wijze, ons op te vangen en de lijntjes te beleggen. We vullen een hele steiger op. Pedro senior is uit het Spaanse macho hout gesneden en geeft mij 2 dikke smakken op m'n wangen. Paul later ook en Philip van de Roboot was ook aan de beurt. 

Vanwege de harde Noordenwinden op zee liggen we 3 dagen in Muros. Geen straf met zonnige Spaanse zomerdagen. En een schitterend zandstrand op 3 km lopen afstand. Santiago de Compostela met bus en auto binnen handbereik en een typische Galicische plaats direct vanaf de steiger.
We zien veel overeenkomsten met bouwstijlen en siersmeedwerk bij huizen als in Puerto Rico, waar Jules geboren is.
Het dagelijkse leven hier in Spanje verloopt, nog steeds, in andere tijdvakken als in Nederland: actief tot 14.00 uur, 3 uur pauze met uitgebreid eten, en om 17.00 uur weer door tot 23.00 uur. Door het straatbeeld in de gaten te houden weet je exact hoe laat het is. Om tien uur s avonds ga je nog gewoon naar een restaurant met je kleine kinderen. 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten