Kort maar krachtig: geweldig zeilen

Dinsdag 30 juli, Rothesay – Lamlash

Gedisciplineerd als we zijn, verlaten we keurig de ieniemienie-haven van Rothesay. We gaan een zonnige zeildag tegemoet, met de perfecte weersvoorspelling van ZZW 4 Bft.

Aan de wind, een zorgeloze etappe van 20 mijl naar het laatste Schotse eiland van deze reis: Isle of Arran.
Met Isle of Bute nog op de achtergrond maken we een familieportretje van de Nyx-bemanning.

Vlak water, hoog aan de wind, mooie luchten. Laveren en, stiekem, een wedstrijdje met Polar Bear en Felice. We halen ze in op het rak naar Isle of Arran, net voor het marifoonrondje begint.
We zeilen in de Firth of Clyde. Magnifiek.
Fotogenieke momenten te over.

In de avond begint de regen, zoals voorspeld. Er liggen precies genoeg vrije gele en groene moorings voor ons allen.

 

 

Paul gaat met Sivy de mooringfees betalen bij het oude baasje aan de kant. Deze weet een goed gesorteerde visbenodigdhedenzaak. Mooi, want onderweg bleek weer eens dat het draad van de hengel van Jules niet sterk genoeg is voor het sleepwerk. En na wat getier over het zoveelste verlies van een paravaan, hebben we besloten dat we nu een “echte” zeehengel gaan kopen. Geen ondermaatskinderspul meer. Die grote zeehengel van ons Rondje Atlantic staat natuurlijk thuis in de garage…..
Het is net als met alle (boot/klus/hobby/werk-)spullen: heb je niet het goede materiaal, dan blijft het prutsen.
Zeilpakken aan, zeillaarzen aan (“gelukkig, toch niet voor niks gekocht. We gingen immers naar regenachtig Schotland. ”), op naar de visspullenwinkel. Missie geslaagd.