Traject Sanxenxo - Viana do Castelo

Vrijdag 24 juni Sanxenxo – Playa de Barra - Bayona

Sanxenxo luidt het begin in van warm zomers weer. We gaan voor anker voor het langgerekte goudgele strand van Playa de Barra. Dinghy over boord, zwemmen in het nog (ijs)koude water, zweten in de kuip. Als het te warm wordt gaan we op het voordek zitten met de kop in de wind.

Zodra de Novatrix meldt dat ze hier wel een nachtje willen blijven liggen, volgen ook de Bull en de Beluga. Als even later de Marieke meldt dat zij met alle plezier met “onze” Giselle, die daar aan boord zit, naar Bayona door willen varen om onze honneurs waar te nemen, zeggen wij geen nee. Paul brengt samen met Sivy drie koude biertjes en de botenlijst. André, Jeroen en Giselle genieten intens van de koude (!) blikjes, aangezien de koelkast bij de Marieke meer gebruikt kan worden als kast dan koelkast.

Giselle trekt haar OceanPeople t-shirt aan en neemt onze taken prima waar in Bayona.
Als er 1 schaap over de dam is, volgen er meer. Uiteindelijk liggen we met 11 schepen voor anker, met zicht op de vele lichtjes van de stad Vigo op de heuvels in de verte aan de andere kant van de baai. Nog lang zit ik in de kuip met muziek in mijn oren te genieten, als de rest van de bemanning al naar bed is.

In de vroege ochtenduurtjes roeit Sivy mij rond de boot en gaat Jules nog even foto’s maken met Paul op het strand. De korte tocht, van 1,5 uur, naar Bayona eindigt in een zinderende haven. De warmte slaat direct op je neer. De wind is weg.

Later op de middag strijken Giselle, Sivy en ik neer op een terrasje in het oude deel van Bayona, op een pleintje bij de smalle straatjes. Samen met de Spanjaarden bestellen wij een lichte maaltijd. Het is weer een vrolijke bende met drukpratende mensen aan alle tafeltjes.

Sivy zwicht volledig voor de grote roze zomerhoed. Jules kan de katapult niet laten hangen. Het oude centrum is niet zo groot, dus komen we nagenoeg iedereen van de groep wel tegen in de koelere avonduren. Hier wil je eigenlijk gewoon niet weg.

Om elf uur ’s avonds barst aan de overkant van Bayona een groots vuurwerk los. Alle registers worden weer opengetrokken. Na een half uur applaudisseren we met z’n allen. En dan hup naar bed, kindjes.

Zondag 26 juni Bayona – Viana do Castelo

Je zou het bijna vergeten, maar in elke pilot over deze kust wordt gewaarschuwd voor mist.

In de haven is niets aan de hand, dus we vertrekken rond 10 uur om 35 mijl zuidelijker naar Viana do Castelo te varen, de eerste haven van Portugal. Een half uur later komen de eerste slecht zicht meldingen binnen. Het is dichtgetrokken tot een kwart mijl zicht.
Het wordt een intensieve praktijkdag radar lezen. We varen die dag met Marieke (zonder radar) in ons kielzog, en Beluga aan onze stuurboordzijde. Het zicht wordt de hele dag niet veel meer dan

100-200 meter. De communicatie onderling gaat erg goed: echo’s worden gecheckt, visbootjes voor anker worden doorgegeven, boten op tegenkoers langs de vloot worden doorgemeld. 8 Boten van ons zenden AIS uit, wat nu wederom reuze handig is. Je passeert elkaar op het scherm, hoe je buiten ook tuurt je ziet elkaar niet. Toch geeft het samen zo varen een rustig gevoel.
Af en toe zien we Marieke achter ons verdwijnen in de mist, “net waren ze er nog”.

Twee mijl voor de aanloop van Viana do Castelo trekt de mist op. Gelukkig!

Dinsdag 28 juni Viana do Castelo

Door de harde Noordenwind van 6-7 Beaufort liggen we 2 dagen langer in Viana dan de planning. Luieren is er niet echt bij.

Direct na aankomst assisteert Paul Wim van de Triple Seven naar het ziekenhuis omdat hij zijn vinger heeft gebroken met het weghalen van de bulletalie.

We zijn 5 weken onderweg en we hebben de handen en geest vol om de definitieve breuk tussen schipper en bemanning van de Contentezza in goede banen te leiden. Advies en oplossingen worden geboden. Het leven van flottieljeleiders gaat niet alleen over zeilen……

halverwege de trap



Ondertussen beklimmen we, zoals bijna iedereen, de 626 treden naar de St. Lucia kerk, waar je een geweldig uitzicht over zee en Viana hebt. Jules rent naar boven, met Sivy er 30 treden achteraan en wij sluiten af, tussendoor foto’s nemend .

Het bezoek aan de plaatselijke supermarkt veroorzaakt afgrijzen bij de kinderen: een prominente vislucht komt ons tegemoet, in de diepvriezers liggen volledige inktvissen en tot overmaat van ramp liggen er magere geplukte kippen, mét kop en poten, bij de vleesafdeling.